In zijn inspanningen om KMO’s tot innovatie aan te zetten, moedigt het IWT hen niet alleen aan om onderzoeksprojecten op te zetten, maar zeker ook tot onderlinge samenwerking. Dat kan met andere bedrijven, maar evenzeer met onderzoeksinstellingen, al dan niet uit het buitenland.

“Onder het IWT-dak zijn verschillende instrumenten aanwezig om een succesvol innovatietraject op te zetten. Het gaat niet noodzakelijk om één zaligmakend instrument, vaak ligt een samenspel van factoren aan de basis van een succesvolle innovatie,” weet Tania De Roeck, directeur Collectief Onderzoek & Kennisdiffusie aan het IWT.

“Soms kan kennisverwerving gegroepeerd gebeuren in plaats van op individuele basis. De kosten voor de onderneming zijn lager en vanuit de overheid worden de middelen ook efficiënter ingezet, vermits er meer bedrijven baat bij hebben,” zo luidt het.

Bedrijven die zelf weinig met O&O bezig zijn, kunnen wel gebaat zijn bij een onderzoek.

Dat kan in de vorm van collectief onderzoek op vraag van een samenwerkingsverband, een groep bedrijven of een collectief centrum of federatie, die een ruimere doelgroep van bedrijven vertegenwoordigen.

Voorbeelden zijn Sirris (collectief centrum van de Belgische technologische industrie) of WTCB (Wetenschappelijk en Technisch Centrum voor het Bouwbedrijf).

Drie projecttypes

Gemeenschappelijk onderzoek vergroot de kans op rendabilisering van de geïnvesteerde middelen.

De diverse activiteiten ten behoeve van de innovatiesamenwerkingsverbanden zijn in het VIS-programma gegroepeerd.

Het IWT onderscheidt hier een aantal activiteiten, met name het collectief onderzoek, de thematische dienstverlening en de thematische innovatiestimulering.

Collectief onderzoek focust op onderzoeksactiviteiten als dusdanig.

Technologische dienstverlening helpt bedrijven een stapje vooruit te zetten op individuele basis, vanuit eerder opgebouwde technologische kennis.

Thematische innovatiestimulering spitst zich toe op het samen brengen van bedrijven rond een bepaalde thematiek of met als doel bepaalde nieuwe technologieën ingang te doen vinden.

Ook de dienstverlening vanuit de competentiepolen situeert zich binnen deze activiteiten.

Op het stuk van netwerking en kennisdiffusie neemt het Vlaamse InnovatieNetwerk (VIN, Zie kader) een vooraanstaande plaats in.

Bedrijven kunnen met hun vragen terecht bij de leden van het netwerk of worden in contact gebracht met de juiste organisatie voor het beantwoorden aan hun noden via de provinciale Innovatiecentra.

Coöperatief onderzoek in “besloten kring”

Omdat koken geld kost, tekent zich een nieuwe tendens af, aldus Tania De Roeck.

Zo blijkt coöperatief onderzoek belangrijker te worden, waarbij een afgelijnde groep van bedrijven samen werkt.

Aanleiding tot de vorming van een dergelijk gesloten innovatieplatform heeft uiteraard te maken met concurrentieredenen.

“De deelnemende bedrijven delen de onderzoeksresultaten onderling om zodoende concurrentievoorsprong uit te bouwen”, luidt het.

Niet zelden gaat het om belangrijke innovaties.

Wat niet belet dat het collectief onderzoek stand houdt.

Betoelaging van collectief onderzoek veronderstelt evenwel algemene kennisdiffusie, waarbij de verworven expertise algemeen toegankelijk wordt gemaakt.

“Eerder uitgevonden zaken op een andere wijze toepassen, is ook innovatie. En een vorm van innovatie die voor veel KMO’s makkelijker haalbaar is,” zo nog De Roeck.

Niet onbelangrijk binnen die aanpak is de rol die het IWT vervult in hun zoektocht naar partners om te innoveren.

Bedrijven kunnen contacten leggen via het VIN.

Bovenop kan het agentschap hen in contact brengen met buitenlandse partners.

Het IWT maakt deel uit van een Europees netwerk (Enterprise Europe Network (EEN)), zodat ook met buitenlandse partners samenwerkingen kunnen worden opgezet.

Jaarlijks worden een twintigtal dergelijke partnerships tot stand gebracht.

Doorgaans gaat het om bijzonder concrete initiatieven die voor een bestaande bedrijfsproblematiek een effectieve oplossing aandragen.