Na de sterke terugval van de materiaalprijzen in 2009, diende Fost Plus de Groene Punt-tarieven voor verpakkingsverantwoordelijken in 2010 met 26% en in 2011 met 18% te verhogen. Dankzij de heropleving van de economie en de stijgende vraag naar grondstoffen, zal een nieuwe verhoging van de tarieven van het Groene Punt niet nodig zijn. Meer nog, William Vermeir, gedelegeerd bestuurder van Fost Plus V.Z.W. (Brussel), sluit een eventuele daling van de tarieven niet uit. Verantwoordelijk voor deze ommekeer is de spectaculaire toename van de prijzen voor de gerecycleerde materialen.

Fost Plus is de organisatie die door de Interregionale Verpakkingscommissie (IVC) werd erkend om de terugnameplicht voor het verpakkingsafval van de aangesloten bedrijven te beheren.

Het organisme puurt zijn inkomsten uit de bijdragen van de verpakkingsverantwoordelijken (producenten, invoerders, distributeurs van eigen merk(en)) enerzijds, de vermarkting van de gerecycleerde materialen anderzijds.

Met een recyclagepercentage van nagenoeg 92% is Fost Plus internationaal koploper.

“In 2010 bracht de commercialisatie van gerecycleerde materialen 45 miljoen euro op. Dat cijfer stond in schril contrast met de 26 miljoen euro in 2009,” aldus Vermeir, die het niet onwaarschijnlijk acht dat dit jaar voor de eerst de kaap van de 50 miljoen euro wordt gerond.

Vandaar dat de noodzaak om de bijdragen van de verpakkingsverantwoordelijken te verhogen niet langer zo acuut is als in 2009. Toen diende Fost Plus fors op zijn reserves in te teren.

Ter info: de ineenstorting van de materiaalprijzen vertaalde zich toen voor de organisatie in een negatieve impact van 16,8 miljoen euro.

Free riders in het vizier

Vorig jaar recycleerde Fost Plus nagenoeg 691.000 ton verpakkingsafval (PMD, glas en papier-karton).

“Het aandeel van de free riders (zeg maar de verpakkingsverantwoordelijken die niet aan hun terugnameplicht voldoen, nvdr.) in het beoogde verpakkingsafvalvolume ramen we op 8%. Dat cijfer ligt in andere landen veel hoger,” zo nog Vermeir.

Gerichte campagnes in samenwerking met enkele beroepsfederaties (Comeos, Fevia, …) tegen de zogenaamde free riders bleken vorig jaar vooral succesvol in de service-verpakkingen. Ook strengere controles zouden dat cijfer verder gunstig moeten beïnvloeden.

Vorig jaar richtte Fost Plus bovendien zijn pijlen op de Out-of-Home consumptie of de nomadische consument (scholen, festivals, sportcentra, evenementen, …) alsook op de inzameling van PMD bij bedrijven.

“In 2010 sloten 130-bedrijven zich bij het door Fost Plus ondersteund project aan, samen goed voor een ingezamelde afvalstroom van 200 ton. Maar dat is slechts een begin, we zetten onze inspanningen voort,” zo nog Vermeir.

Opzet is dit jaar bij de PMD-bedrijven 1.500 à 2.000 ton verpakkingsafval in te zamelen.

Gedeelde verantwoordelijkheden

Intern maakt men zich bij Fost Plus intussen wel zorgen om de greep die risicokapitaalverschaffers en/of afvaloperatoren in bepaalde landen verwerven op organisaties vergelijkbaar met Fost Plus.

“De producentenverantwoordelijkheid moet een maatschappelijk project blijven. Het is aan de verpakkingsverantwoordelijken om de terugnameplicht in handen te nemen, niet aan financiële groepen of afvaloperatoren. Zij focussen overigens uitsluitend op winstgevende mono-stromen van industrieel afval. De selectieve inzameling van huishoudelijk verpakkingsafval moet een prioriteit blijven en deel blijven uitmaken van een gedeelde verantwoordelijkheid tussen het bedrijfsleven (de verpakkingsverantwoordelijken) en de overheid,” besluit William Vermeir.