“Transportcriminaliteit” omvat onder andere diefstal van vrachtladingen op industrieterreinen en onderweg, diefstal van complete voertuigen en dieseldiefstal door mobiele bendes. Ladingdiefstallen vormen evenwel het grootste aandeel. Ze doen zich doorgaans voor tijdens het meest kwetsbare luik in de supply chain, met name tijdens het transport van A naar B op een onbeveiligde openbare plaats.

Menselijke factor cruciaal

Onderzoek toont aan dat de meeste ladingdiefstallen door autochtonen worden gepleegd, vaak in samenwerkings- of familieverbanden. Ook vanuit kleinere voertuigen, tijdens bevoorrading in winkelgebieden. De menselijke factor hierbij is ongelooflijk cruciaal.

Een vrachtwagen kan nog zo goed beveiligd zijn, het gaat om de chauffeur achter het stuur. Of deze alles instructies nauwgezet toepast, de wagen correct afsluit, parkeert op afgesproken plaatsen, … Deze menselijke factor is cruciaal in alle schakels. Zoals bij de planner die vrijdagmiddag vier uur nog even een vracht wil laten ophalen en daardoor alle procedures negeert, of bij de vervoerder zelf. Bedrijven hebben weliswaar security-procedures, maar vaak laten ze de winst op het laatste stuk, transport, liggen.

Samen risico’s bespreken

Een vervoerder moet als “goed huisvader” met de hem vertrouwde goederen omgaan, maar ook de opdrachtgever heeft zijn verantwoordelijkheden. Het rijmt niet met elkaar een hele dure lading tegen een lage ritprijs te laten vervoeren. Of je kiest voor vrachtwagens met zeilen in plaats van met een harde kast.

Bovendien neem je een onaanvaardbaar risico als je zaken doet met een vervoerder die je niet kent. Ook als hij het transport uitbesteedt aan derden, moet je als opdrachtgever hiervan op de hoogte zijn. Weet met wie je zaken doet en controleer alles!

En denk mee met je vervoerder. Vrijdagmiddag laden als hij pas maandag kan gaan rijden, vormt een risico: een geladen wagen buiten de hekken laten parkeren als er gerust moet worden ook. Vervoerders moeten op hun beurt veiligheidsrisico’s bespreekbaar maken, aangeven wat wel en niet kan en vastleggen als de opdrachtgever niet op de bezwaren ingaat.

Publiek-privaat werkt

Alle partijen hebben dus hun verantwoordelijkheid: de ondernemer, de vervoerder, de individuele medewerkers, en politiek en politie. Met gezamenlijke inspanning kan de sector veilig(er) worden. Luchtvracht wist men ook met internationale afspraken dicht te timmeren. Belangrijk is wel dat de overheden met een structurele aanpak beginnen. Zo’n publiek-private inspanning heeft eerder zijn vruchten afgeworpen.

Nederland beschikt als eerste Europees land over een Secure Lane, een netwerk van parkeerplaatsen langs de route Rotterdam-Venlo die met intelligent cameratoezicht zijn toegerust. De buurlanden tonen intussen interesse voor het systeem. Met een gezamenlijke publiek-private (financiële) inspanning zou dat ook verder kunnen worden uitgerold.

Tips

• Controleer met wie je zaken doet, vraag referenties, check documenten en verzekeringsbewijzen (een kopie van de polis is onvoldoende, vraag óók een recent betaalbewijs).
• Wees alert op “nep-vervoerders”. Let op vreemde e-mail- en afleveradressen of mobiele telefoonnummers. Vraag altijd een vast nummer.
• Denk kritisch na over de waarde van de zending in relatie tot de transportprijs.
• Maak je vervoerder duidelijk wat je verwacht aan verzegeling, beveiligde parkeerplekken, …
• Zorg dat iedereen de beveiligingsinstructies uit eerste hand krijgt, ook als er met subcontractors wordt gewerkt.
• Leg veiligheidsrisico’s vast in afspraken.
• Licht je bedrijfsprocessen periodiek door.
• Screen regelmatig je medewerkers.
• In geval van een incident: doe altijd aangifte!

(Bovenstaande bijdrage kwam tot stand in samenwerking met TNT Express Benelux).

Meer info: 070/233.633.