Internationaal geslaagde innovaties hebben meestal één gemeenschappelijk punt: ze vertrekken vanuit een interdisciplinair model. Bedrijven die kennis delen en samen werken met kennisinstellingen spreiden niet alleen het risico, maar bereiken vaak ook mooiere resultaten. Voortaan kunnen derhalve voorstellen (vanuit het bedrijfsleven/de kennisinstellingen) ingediend worden én zal er een minimale private investering van 50% moeten zijn vóór een cluster-organisatie ondersteund kan worden door de Vlaamse overheid. De clusters moeten bedrijven en kennisinstellingen samen brengen, projecten opstarten en een internationale dimensie toevoegen.

In grote lijnen zullen er twee soorten clusters ontstaan: de speerpunt-clusters en de innovatieve bedrijfsnetwerken.

De speerpunt-clusters omvatten de grote innovatieve domeinen, die in de toekomst economisch het verschil kunnen en zullen maken, zowel naar werkgelegenheid als naar toegevoegde waarde. Voor de selectie van die clusters kan men zich baseren op de studie van onder andere de VRWI (Vlaamse Raad voor Wetenschap en Innovatie). De speerpunt-clusters zullen vanuit de overheid ondersteund worden voor een periode van tien jaar. Een vast aantal is er niet, maar het spreekt voor zich dat de selectie voor de speerpunten strengen moet zijn.

Daarnaast zullen een aantal (kleinere) innovatieve bedrijfsnetwerken ontstaan. De filosofie is dezelfde als bij de speerpunten, alleen gaat het in deze gevallen over toekomstig potentieel, opkomende markten of bijvoorbeeld een aantal kleinere initiatieven die zich bundelen. Zij kunnen voor een periode van drie jaar rekenen op 50% financiering vanuit de overheid.

Beide soorten cluster-organisaties zullen op zich vrij klein zijn. Hun rol is het samen brengen van spelers en op zoek te gaan naar interessante samenwerkingsopportuniteiten ontwikkelingen en internationale linken. De cluster-organisaties kunnen projecten indienen en activiteiten organiseren, die dan op hun beurt op steun van de Vlaamse overheid kunnen rekenen.