Zonder dat het begrip Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen tijdens het gesprek met “de Vlaamse Ondernemer” valt, blijkt Kurt Goetgebuer zich dagdagelijks door de MVO-principes te laten leiden.

“Dat levert me heel wat ontgoochelingen op, maar ik ben ervan overtuigd dat het ook in de renovatiewereld kan,” zo luidt het.

Goetgebuer genoot nochtans een opleiding hotelmanagement. Als directeur van het Gentse Sint-Jorishof, het oudste hotel van Europa, gebouwd in 1228, kwam hij met de renovatiewereld in aanraking. Die interesse werd verder aangewakkerd toen hij in opdracht van de Christelijke Mutualiteiten enkel Intersoc-hotels in Frankrijk en Zwitserland runde. Een aantal onder hen waren eigendom van een begoed, bejaard persoon die hem de liefde voor gebouwen deed ontdekken. In avondstudie haalt Goetgebuer de diploma’s van loodgieter, elektricien en eindafwerker.

Als hij vier jaar terug Onderhoud & Herstel B.V.B.A. in Nazareth-Eke opricht, was de bedoeling van meetaf een renovatie-activiteit op te zetten, in combinatie met een uitgesproken sociale dimensie.

“Uitgangspunt was mensen op een heel eerlijke en transparante manier te begeleiden in hun renovatieprocessen,” luidt het, impliciet aangevend dat de sector bol staat van de misbruiken. “Architecten zullen in de toekomst minder en minder nieuwbouwopdrachten krijgen. Onder invloed van het (toekomstig) regelgevend kader, evolueert de markt in de richting van de renovatie. Bij een nieuwbouw volstaan voor de architect doorgaans een paar werfbezoeken. Anders is het gesteld met renovatie-opdrachten, waar wel elke dag een probleem opduikt dat zijn aanwezigheid of tussenkomst vereist, dit alles voor hetzelfde ereloon. Met Koekoekwonen willen we daarin de rol van ontbrekende schakel invullen,” luidt het.

Tweeledig actieterrein

Koekoekwonen tekent voor totaalrenovatie in eigen beheer, zeg maar sleutel-op-deur renovatie vanuit een insteek van geborgenheid. Door alle aspecten van de renovatie op zich te nemen en middels een proactieve en sterk consultatieve aanpak, tekent het bedrijf voor de ontzorging van de opdrachtgever.

Zo neemt Koekoekwonen onder meer de begeleiding van renovatie en aanpassingen van een woning aan de behoeften van oudere bewoners op zich. Denk bijvoorbeeld aan badkameraanpassingen. Naast de renovatiewerkzaamheden in eigen beheer, neemt de KMO, zoals gezegd, ook de coördinatie van dergelijke werkzaamheden voor derden op.

Doelgroep van Koekoekwonen zijn immobiliënkantoren, vastgoedinvesteerders en syndici. Die maken zowat 90% van de omzet uit.

Inschakelbedrijf

Het renovatiebedrijf onderscheidt zich niet enkel in de markt door zijn geîntegreerde aanpak, maar eveneens door zijn budgetvriendelijke (staat niet gelijk met goedkoop, nvdr.) aanpak. Bijzondere aandacht besteedt de onderneming de jongste tijd aan energetisch renoveren.

Kurt Goetgebuer: “Architecten zeggen wel hoe te bouwen of renoveren om een bepaald E-peil te realiseren zonder daarbij rekening te houden met het beschikbare budget. Makelaars zou het niet toegestaan mogen zijn om woningen te verkopen die in wezen alleen maar kunnen worden afgebroken om het opgelegde E-peil te halen. In die problematiek moeten ze open en transparant zijn. Veeleer dan jonge koppels, zonder gène, voor dertig jaar de schuld in te duwen”.

Ook hier wil Koekoekwonen zich als een betrouwbare partner positioneren die de koper, middels kwalitatieve en betaalbare ingrepen, meerwaarde oplevert.

Andere blijk van de sociale insteek van Koekoekwonen is zijn statuut van inschakelbedrijf. Zes van de dertien medewerkers zijn inschakelmedewerkers. Dat levert het bedrijf een RSZ-vermindering op, een subsidie op het netto-loon en een fiscale vrijstellling op de vennootschapsbelasting.

“Inschakelmedewerkers zijn niet goedkoper dan een reguliere medewerker,” meent onze gesprekspartner. “Zo zijn ze minder productief en staan ze synoniem voor een hoge administratieve last voor de werkgever. Voorts dient ook fors in hun opleiding geïnvesteerd. En niet elk inschakelmedewerkertraject wordt met succes bekroond,” wordt daaraan toegevoegd.

Goetgebuer ziet zijn inschakelmedewerkers graag doorstromen naar het reguliere arbeidscircuit, liefst binnen het eigen bedrijf. De hogere loonkost neemt hij er in dat geval bij.

“De meeste van de inschakelmedewerkers zijn dankbaar voor de kans die ze hebben gekregen. Niet zelden zijn het erg gemotiveerde arbeidskrachten die goed presteren. Slagen ze erin dat te combineren met een goede klantgerichtheid, kan die meerkost aan de klant worden doorgerekend,” zo nog de zaakvoerder.

Met die aanpak is Koekoekwonen bij machte goede resultaten neer te zetten.

“Wij hoeven geen rendement van 20%, 7 à 8% volstaat voor ons,” luidt het. “De klant op een deugdelijke manier bijstaan en ontzorgen is voor ons even belangrijk,” wordt daaraan toegevoegd.

Dat beduidt evenwel niet dat het bedrijf niet de knip op beurs houdt. Zo worden nooit nieuwe auto’s gekocht, wel bijna-nieuwe en werden de kantoren ingericht in de 1.000 m² grote opslagplaats in Drongen waarin de KMO onlangs zijn activiteiten onderbracht. Voor 2016 mikt Koekoekwonen op een omzet 1,6 miljoen euro. In de toekomst streeft het bedrijf jaarlijkse groeicijfers van 20 of 30% na. Groeifinanciering wordt vanaf volgend jaar wellicht noodzakelijk.

Project coöperatieve loopt op de klippen

Koekoekwonen was aanvankelijk de naam van de coöperatieve waarmee Kurt Goetgebeur twee jaar terug een sociaal project opzette om het probleem van zowel leegstand als tekort aan sociale woningen in Vlaanderen aan te pakken. Bedoeling van Koekoekwonen was gerenoveerde panden enerzijds op de sociale verhuurmarkt aan te bieden, anderzijds op de privé-markt te verhuren dan wel te verkopen. Door verloederde woningen aan te kopen en te renoveren, zou de coöperatieve de binnenstedelijke verkrotting tegen gaan.

Het initiatief genoot de interesse van diverse Vlaamse overheden, maar die konden in de praktijk, omwille van het wetgevend kader, voor weinig concrete steun zorgen. Goetgebuer schoot er een deel van de eigen spaarcenten bij in.

“De vluchtelingencrisis heeft ons de das omgedaan. Coöperatieven die rond die tijd werden opgezet voor de gehandicaptenzorg of in het kader van de vergrijzende bevolking werden wel met succes bekroond,” herinnert Goetgebuer zich.