Om de band tussen de stad en de Schelde te herstellen, worden de Antwerpse Scheldekaaien de komende jaren in een nieuw kleedje gestoken. Het Masterplan Scheldekaaien, ook bekend als het Kaaienplan, pakt in totaal zeven deelgebieden aan. Het 18 hectaren grote Droogdokkeneiland in het noorden van de stad is er daar één van. Het gebied krijgt een fraaie bestemming als grootstedelijk park en groene uitwaaiplek.

Net zoals de zuidelijke kaaien ter hoogte van de zones Nieuw Zuid, Sint-Andries en het Zuid heeft ook de waterkering aan de Antwerpse droogdokken te lijden onder stabiliteitsproblemen. Ter hoogte van de Kattendijksluis werden de historische kaaimuren in het verleden al vervangen door metalen damplanken. Maar ook die moderne wand verliest zienderogen aan stevigheid. Daarom startte waterwegbeheerder W&Z begin mei met de voorbereidingen op het terrein voor de bouw van vier nieuwe kaaimuren. Dat gebeurt met stalen combi-wanden, die in de bodem worden geheid en stevig verankerd. De oude kaaimuren aan de noordzijde van de sluisgeul zal de waterwegbeheerder nadien afbreken.

De nieuwe kaaimuren zullen een zeshoekig uitkijkpunt vormen van twee hectaren groot. Aan de Schelde trekt W&Z een nieuwe waterkering op. Die wordt mooi in het platform geïntegreerd. Later dit jaar gaat het stadsbestuur boven op het uitkijkpunt een grasperk aanleggen met veel bomen en een wandelpad rondom. Nog in 2017 komt er een parking met negentig plaatsen aan de Kattendijkbrug, de toekomstige ingang van het park.

De komende jaren krijgt het nieuwe park tussen stad en haven een natuurlijke getijdenoever langs de Schelde, waar zich slikken en schorren zullen vormen. Er komt ook een avontuurlijke speelzone en een park met een amfitheater voor kleine evenementen.

Om het achterliggende gebied te beschermen tegen wateroverlast legt Waterwegen & Zeekanaal N.V ook een nieuw dijk aan. De volledige dijk krijgt een veilige hoogte van 1 meter boven het huidige kaai-oppervlak (8,25 meter), zoals vastgelegd in het Sigmaplan. De nieuwe Sigmadijk vormt een belangrijk element in de overgang tussen het natuur- en cultuurlandschap in het park. Zachte glooiingen laten de waterkering in de omgeving opgaan.