Veel rook en weinig vuur. Van de aanvankelijk zeer hoogdravende verkiezingsbeloftes van Donald Trump zijn er in de eerste honderd dagen van zijn ambtstermijn niet veel waargemaakt. Afgezien daarvan bezit de 45e president een enorme entertainment-waarde en verschaft hij satirici en andere tijdgenoten een overvloed aan werkmateriaal. Denk maar aan het verhaal van de vloot vliegdekschepen die, naar verluidt, als afschrikmiddel naar Noord-Korea werd gestuurd, en vervolgens dagen later voor de kust van Australië werd gesignaleerd. Dat de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un als tegenmaatregel een raket lanceerde die al na een paar meter explodeerde, maakt het verhaal alleen maar vermakelijker, als je tenminste van macabere verhalen houdt. In elk geval zijn dit gebeurtenissen die men zich nauwelijks kan voorstellen, en toch zijn ze realiteit.

Impact op kapitaalmarkten

Zijn ze net zo reëel als de kapitaalmarkten? De deelnemers op de kapitaalmarkt moeten namelijk met deze deels surrealistische informatie leren omgaan en deze verwerken. Zo was er bijvoorbeeld de hervorming van de gezondheidszorg, die Trump heeft aangekondigd maar niet kan doorzetten, ondanks de Republikeinse meerderheid in beide huizen van het Congres. Of de recent met veel tamtam aangekondigde belastinghervorming, die blijkbaar weinig om het lijf heeft, met name wat betreft de financiering. De markt moet hiermee leren omgaan en de instrumenten opnieuw evalueren, ook al gaat het om initiatieven die weinig kans op succes lijken te hebben.

De nieuwste plannen van de Amerikaanse president om de grote banken weer op te splitsen in zakenbanken en commerciële banken, oftewel om de al sinds 1999 buiten werking gestelde Glass-Steagall Act weer nieuw leven in te blazen, zullen op Wall Street niet unaniem positief worden onthaald. Ook zullen zijn kiezers en partijleden waarschijnlijk weinig gecharmeerd zijn van het voorstel om de belasting op benzine te verhogen ter financiering van de vele honderden miljoenen kostende infrastructuurprojecten. Vooral de Trump-stemmers, die voor een groot deel afkomstig zijn uit sociaal achtergestelde milieus en de plattelandsgebieden, zullen deze maatregel waarschijnlijk niet zien zitten, aangezien zij de grootste lasten ervan zouden moeten dragen.

De kapitaalmarkt ontkomt er echter niet aan zich over deze plannen te buigen, want alle scenario’s worden immers op hun waarschijnlijkheid beoordeeld en hebben invloed op de prijzen van de kapitaalmarktproducten. Een verhoging van de belasting op benzine zou bijvoorbeeld een inflatieverhogend effect hebben, ook al heeft zij in eerste instantie slechts een eenmalig basiseffect op de prijzen. Een golf van investeringen in infrastructuurprojecten zou dan ook tot een opleving van de Trumpflation kunnen leiden.

Voortsukkelende economie

Vooralsnog gaat het slechts om een reeks mogelijke scenario’s. Wat we op dit moment zeker weten, is dat de Amerikaanse economie een beetje voortsukkelt. Het groeitempo van 0,175 % op kwartaalbasis in het eerste kwartaal kan in het beste geval schamel worden genoemd. Het gepubliceerde cijfer bedroeg feitelijk 0,7 %, waarbij moet worden opgemerkt dat dit een groeicijfer op jaarbasis betreft, wat soms wordt vergeten. Ter vergelijking: Voor de eurozone bedraagt de door economen verwachte groei voor het eerste kwartaal 0,4 %, wat ruim twee keer zo hoog is. Dat de groei in de VS zo zwak uitviel, was te wijten aan de tegenvallende consumptiecomponent. De fysieke voorraden, een component die in het verleden vaak aanzienlijk werd bijgesteld - ook meermaals naar beneden - zijn flink gestegen.

We moeten dus beslist rekening houden met de mogelijkheid dat we in een situatie terechtkomen waarin de Fed de rente verhoogt terwijl de economische groei zwak is of zelfs terugloopt. Dit is slechts één mogelijkheid, maar zij heeft een even hoog waarschijnlijkheidsgehalte als vele andere plannen van Donald Trump. Dit scenario zou natuurlijk tot gevolg hebben dat de interestvoeten in de VS duidelijk onder druk komen te staan. Worden de voorstellen van Trump echter aangenomen, dan zal dit precies het tegenovergestelde effect op de rentes hebben.

De politieke risico’s, die Europese beleggingen onaantrekkelijk hebben gemaakt voor niet-Europeanen, zijn intussen afgenomen. Naarmate de politieke risico’s wegebben, neemt de kracht van het economisch herstel in de eurozone toe.

Vanuit dit oogpunt lijkt het tijdstip van aanzienlijke waarderingsaanpassingen op de markten dichterbij te komen: De spread tussen Duitse bunds en Amerikaanse treasuries is duidelijk te groot en zal naar verwachting kleiner worden. Wij verwachten dat de waarderingsvoorsprong van de Amerikaanse op de Europese aandelenmarkt op zijn minst zal afnemen. De euro zal in vergelijking met andere valuta’s naar verwachting sterker worden.

Wat betreft de grillige pogingen van Donald Trump om politiek te bedrijven, blijven we vertrouwen op het stabiele Amerikaanse democratische systeem met zijn checks and balances. Ook de Amerikaanse media lijken zich te hebben verzoend met de president van het nep-nieuws en de alternatieve feiten en zij bekijken de situatie nu vooral van de satirische kant. Misschien is dit ook wel de juiste manier om met de onzekere toekomst om te gaan.

Guido Barthels, Portfolio Manager, ETHENEA Independent Investors S.A