De huidige wanverhouding tussen de rendementen van Amerikaanse en Europese overheidsobligaties en wisselkoersen is vermoedelijk te wijten aan twee eerder technische factoren. Ten eerste, doordat de ECB disproportioneel veel meer Duitse overheidsobligaties opgekocht heeft dan van andere Europese landen, wordt het rendement van de Duitse overheidsobligaties significant laag gehouden, wat op zijn beurt het rendementsverschil met Amerikaanse overheidsobligaties omhoog jaagt. Ten tweede suggereert het vlakke verloop van de Amerikaanse rendementscurve dat de US dollar niet zo goedkoop is ten opzichte van de euro.

Op langere termijn zien we een positieve relatie tussen de rendementsverschillen en de USD/EUR wisselkoers. De voorbije 40 jaren werd deze relatie soms drastisch verbroken. Eén van de redenen is dat in de jaren ’70 en ’80 de kapitaalmarkten niet zo globaal waren als vandaag, waardoor de beleggers minder in staat waren om de verschillen tussen de VS en Europa (meer precies Duitsland voor 1999 in dit geval) op een zelfde manier te arbitreren.

Rendementsverschil

Ondanks de recente breuk in de relatie tussen de Amerikaanse en Duitse staatlening op 2 jaar, is het rendementsverschil een goede voorspeller van de wisselkoersbewegingen op lange termijn. Wie een verdere verzwakking van de US dollar ten opzichte van de euro in 2018 voorspelt (de voorwaartse markt suggereert een EUR/USD wisselkoers van 1,21 in het vierde kwartaal van 2018 ondanks de verwachtingen rond verdere rentestijgingen door de Fed) doet er goed aan rekening te houden met deze relatie.

(Pierre Chartres, investment director bij M&G)