Toen de stage van Wayne was afgelopen, vertelde zijn werkgever dat hij kon terugkeren voor een IBO. “Ze vonden dat ik goed werkte, gemotiveerd ben en altijd wil bijleren. Dat is het soort mensen dat ze hier zoeken”.

Wayne maakte zijn school niet af. Hij koos er voor om te gaan werken. Hij kon meteen aan de slag en vond het loon best aantrekkelijk. Toen zijn contract afliep ging hij langs bij VDAB. “Dat schoot als eerste door mijn hoofd. Ik wist dat ik automechanica wou doen. Nadat ik was ingeschreven kon ik vrijwel meteen aan een opleiding beginnen. In de voormiddag kreeg ik theorie, in de namiddag praktijk. Daar kwam ‘s avonds nog web-leren bij: met on-line lessen over hoe je remschijven opmeet of een koppakking vervangt.”

Bij VDAB houden ze rekening met de voorkennis van de cursisten en passen daarop de lengte van het opleidingstraject aan. Zo kunnen sommige cursisten vroeger op zoek naar een stageplaats. Wayne kon na vijf maanden op stage bij een merkgarage: drie dagen per week volgde hij de VDAB opleiding en twee dagen stond hij in de dagelijkse praktijk van de werkvloer.

“Natuurlijk werk je in het begin alleen aan de basisdingen”, vertelt Wayne hierover, “maar ik stond wel bij een ervaren mecanicien waar ik de hele dag mee samenwerkte en nieuwe ervaringen opdeed.”

Uit een overleg tussen de stageplaats en VDAB kwamen een aantal verbeterpunten naar voor waar Wayne extra uitleg en oefeningen over kreeg in zijn VDAB opleiding.

Toen de stage van Wayne was afgelopen kreeg hij de kans om via een IBO zijn opleiding verder te zetten in de garage, met het vooruitzicht op een aanwerving.

“Na mijn IBO mocht ik in de garage blijven”, blikt Wayne terug op zijn opleidingstijd in het bedrijf. “Ik werk ondertussen volledig zelfstandig, maar leer nog elke dag bij. Er zijn voortdurend bijscholingen. Ik doe het liefste de grote werken waar ik lang kan aan bezig ben en mij volledig kan in verdiepen. Ik denk dat ik de job van mijn leven heb gevonden. Ik kan met mijn handen werken en ben hoe dan ook zot van sleutelen.”