De nieuwe president, Lenín Moreno, die in 2017 de fakkel overnam, stapte af van de socialistische koers van zijn voorganger. Zijn taak is, naar eigen zeggen, tweeledig: de olie-afhankelijkheid drastisch verminderen en toenadering tot de buitenwereld zoeken. Dat laatste moet onder meer gebeuren aan de hand van een nieuw handelsverdrag met de Europese Unie.

Het economisch programma van Correa was gebaseerd op olie, maar de olieprijzen vielen na 2014 terug. Dat toonde meteen de zwakte van het systeem aan, want olie was tot voor kort goed voor meer dan de helft van de exportinkomsten. In 2016 zorgde dat zelfs voor een recessie, de eerste sinds 1999.

Intussen moest de regering om geld vragen bij ijverige geldschieter China om zijn hulpprogramma’s te blijven sponsoren, want met internationale instellingen zoals het IMF wilde Correa niet werken. Zo zijn vele grote infrastructuurprojecten vandaag in handen van Chinese bouwheren. Door deze precaire situatie wordt president Moreno gedwongen om het roer om te gooien en een sprong in het diepe te wagen.

Handelsverdrag met EU

De eerste resultaten van het handelsverdrag met de EU zijn heel positief. In die mate dat de EU het als handelspartner al beter doet dan andere economische blokken. Zo steeg de Europese export tijdens het eerste jaar van het verdrag met liefst 35%. Vooral machines en grondstoffen kwamen de grens over, maar ook uit de voedings- en drankensector zijn er positieve signalen. De EU had eerder al een vrijhandelsovereenkomst met Colombia en Peru. Sinds 2017 behoort dus ook Ecuador tot die groep.

Dat betekent het einde van hoge douanetarieven en technische handelsbelemmeringen: 60% van de Ecuadoraanse importtaksen werden direct afgeschaft en de overige 40% worden geleidelijk aan afgebouwd. Verder maakt het akkoord dienstenmarkten vrij en stelt het overheidsopdrachten open voor Europese spelers. Daarbij zijn onder meer toezeggingen gedaan over de handhaving van arbeids- en milieunormen, intellectuele eigendom, mededinging en de afhandeling van geschillenprocedures. Kortom: een gelijk speelveld voor Vlaamse Ondernemers in Ecuador.

Amerikaanse dollar

Ecuador hanteert de Amerikaanse dollar als munteenheid. De invoering van de dollar als officieel betaalmiddel in 2000 moest in de eerste plaats de toenmalige bankencrisis het hoofd bieden. Een tactiek die werkte: de economie stabiliseerde. Meer zelfs, de Ecuadorianen beslisten om de dollar voorgoed in de armen te sluiten en de groei keerde terug. Vandaag biedt het exporteurs vooral meer zekerheid: de wisselkoersrisico’s zijn beperkt en de inflatie is lager dan in de omringende landen, een absoluut pluspunt in Zuid-Amerika.

Dominante sectoren en economische centra

Naast olie, neemt de voedings- en drankensector een dominante plaats in binnen de Ecuadoraanse economie. Het kleine Ecuador is immers niet volledig zelfvoorzienend. Zo is de vraag naar varkensvlees groter dan het lokale aanbod. Ook op het vlak van bier, sauzen en bevroren voedingsproducten zijn er nog kansen voor Vlaamse exporteurs. Zeker nu de vraag naar meer variëteit stijgt.

Tot slot ontbreekt het de sector aan machines en toestellen, gaande van industriële koelsystemen tot smeltketels voor chocolade. Goed om te weten: het vrijhandelsverdrag tussen Ecuador en de EU reduceerde het importtarief voor tal van machines en toestellen tot 0%. Die vraag naar meer know-how geldt trouwens ook voor de landbouwsector, waar productie- en distributieprocessen achterop hinken.

Kijken we naar de toekomst, dan focust de overheid onder meer op farmaceutische producten - nu al goed voor 20% van de Vlaamse uitvoer - medische apparatuur, hernieuwbare energie, biotechnologie, IT en logistieke diensten. Er is zeker genoeg interesse voor Vlaamse producten en diensten om het land weer futureproof te maken.

Economische centra van Ecuador zijn de hoofdstad Quito maar vooral de havenstad Guayaquil, 250 kilometer verder. Dat is het kloppende hart van Ecuador. Daar bevinden zich de grootste industriële én financiële centra. Iets wat zich ook vertaalt in de zakencultuur: ondernemers in Quayaquil hebben over het algemeen een open, proactieve geest, in tegenstelling tot de meer conservatieve inwoners van Quito.

(Bovenstaande bijdrage kwam tot stand in samenwerking met Flanders Investment & Trade)

Meer info: www.flanderstrade.be

Culturele zakentips voor Ecuador

Geduld is een mooie deugd in Ecuador. Meetings starten vaak een kwartier na het voorziene uur en beginnen steevast met smalltalk. Ook daarna verlopen de gesprekken veelal gemoedelijk, maar let op voor ongepaste opmerkingen en aanspreekvormen. Spreek niemand met de voornaam aan tot zij de eerste stap zetten en vermijd gevoelige thema’s zoals politiek.

Het informele, warme karakter van Ecuadoraanse zakenlui mag niet verward worden met een gebrek aan respect. Integendeel, probeer extra punten te scoren door titels te gebruiken wanneer mogelijk en je beste Spaans boven te halen. Dat laatste zal sowieso nodig zijn voor een vlot gesprek. Niet iedereen beheerst het Engels voldoende.