Uit wat voorafging blijkt overduidelijk dat een onderneming in de huidige marktconstellatie tot innoveren gedoemd is. Niet innoveren is stil staan. Ter afronding van deze reeks verschaffen we kort tekst en uitleg bij de subsidiemaatregelen voor innovatie.

De Vlaamse, Belgische en Europese overheden hebben in de loop der jaren tal van subsidiemaatregelen gecreëerd om het bedrijfsleven te steunen. Een aantal daarvan zijn specifiek ontwikkeld voor de ondersteuning van innovatieprojecten.

In Vlaanderen is het IWT daarvoor bevoegd. Het IWT financiert enerzijds basisonderzoek van collectief belang - aan universiteiten, hogescholen en andere kenniscentra - en anderzijds onderzoek en ontwikkeling in bedrijven

Voor het toekennen van financiële steun aan bedrijfsprojecten gaat het IWT uit van de volgende principes:

• De studie- en ontwikkelingsprojecten moeten van technologische aard zijn.
• Ze moeten leiden tot de verhoging van de technologische kennis in het bedrijf.
• Ze moeten een innovatie tot stand brengen. Daarmee wordt een technologische oplossing bedoeld die voor het aanvragende bedrijf niet op de markt beschikbaar is. Zowel nieuwe en vernieuwde producten als processen komen in aanmerking.
• Sociaal-economische valorisatie van het project moet overwegend in Vlaanderen plaatsvinden

Het IWT kent geen subsidies toe aan zogenaamde engineering. Dat zijn projecten waarvan op voorhand vaststaat dat zij zullen slagen.

Innovatie wordt door het IWT beperkt tot onderzoek en ontwikkeling waarin de ondernemer een risico op mislukking neemt. IWT-subsidies aan bedrijven zijn dus een vorm van participatie in het risico.

De bijdrage van het IWT kan aangewend worden voor het verwerven van kennis en het bouwen van een prototype. De eigenlijke productie en het op de markt brengen worden niet gesubsidieerd.

Het IWT steunt ook een aantal adviesdiensten die technologische raad geven aan bedrijven.

De subsidieerbare projecten kunnen door het bedrijf zelf worden uitgevoerd, door een erkend kenniscentrum of door beide samen.

Het dossier om subsidies aan te vragen moet een nauwkeurig uitgewerkt werkplan en bijbehorend budget bevatten.

Er wordt ook een tekst gevraagd die het belang van het project voor het bedrijf in kwestie belicht.

De opstelling van zo’n dossier vergt een inspanning, maar dat is zonder meer verantwoord: een bedrijf dat nog niet over een nauwkeurig en logisch opgebouwd werkplan beschikt, is niet rijp om met het project te starten.

De voordelen van dergelijke aanpak zijn belangrijk:

• Afhankelijk van het soort project wordt een aanzienlijke subsidie toegekend: 25 tot 75% van de aanvaarde projectkosten.
• Het opstellen van een dossier vereist een rijpe visie en een goede technische, organisatorische en financiële voorbereiding van het project en een heldere kijk op de valorisatiekansen die het aan het bedrijf kan bieden.
• Het dossier wordt zowel door financiële als door technische experts geanalyseerd. In vele gevallen komen hier adviezen uit voort, die een meerwaarde betekenen voor het project.

Hoe gaat dit alles in zijn werk?

• Het is aan te bevelen reeds in een vroege voorbereidingsfase van het project contact op te nemen met een regionale innovatieadviseur van het Vlaamse Innovatie Netwerk. Hij zal u alle informatie geven die van belang is om een goed dossier samen te stellen voor de aanvraag van de meest geschikte subsidieformule. Hij zal, voor zover u dat wenst, helpen bij het zoeken van externe technologische experts om het project te helpen realiseren. Hij kan tevens begeleiden in het op punt zetten van een geschikte structuur en een efficiënte opvolging van het project.
• Maak tijd voor die voorbereidingen. Zonder een goed plan is de kans op gunstige resultaten klein.
• Beschouw dat voorbereidende werk niet als de opdracht van één persoon, maar van een team. Een goed projectplan steunt immers op kennis die afkomstig is uit alle bedrijfsdisciplines.
• U kunt alle relevante informatie over de subsidiëringmogelijkheden van het IWT ook vinden op volgende website: www.iwt.be.

(Deze reeks is gebaseerd op het boek “49 beste praktijken voor de innovatieve KMO” onder eindredactie van C. Callier, IWT, Brussel).