Myriam Broes en Jan Marynissen (LeuTraKo C.V.B.A.)

"Succesvol invoegbedrijf in metaalverwerkende sector uitbouwen"

LeuTraKo C.V.B.A. (Hoboken) is een begin dit jaar opgestart invoegbedrijf actief in de metaalbewerking. De onderneming spitst zich toe op de productie van eenvoudige metaalconstructies, inzonderheid leuningen, trappen en kooiladders. Naarmate de expertise onder dak wordt uitgebouwd worden meer complexe constructies niet langer geschuwd. In het najaar wordt een tweede marktsegment aangeboord, met name dat van het metalen straatmeubilair. Gedelegeerd bestuurder Jan Marynissen en echtgenote Myriam Broes laten weinig twijfel over de ambities bestaan. Tegen eind 2004 wil LeuTraKo het grootste invoegbedrijf in Vlaanderen zijn, met een vijftigtal werknemers op de loonlijst.

LeuTraKo, voluit Leuningen, Trappen + Kooiladders, werd gebouwd op de ruïnes van het voormalig metaalverwerkend bedrijf Setime N.V., onderdeel van de Metalinc-holding. Het invoegbedrijf is overigens in het voormalige bedrijfspand van Setime in de industriezone Polderstad te Hoboken gevestigd. Tot aan het faillissement was Jan Marynissen technisch directeur van de onderneming die voornamelijk actief was in de Antwerpse haven met de detachering van technici (lassers, pijpfitters, monteurs, .), de apparatenbouw (ketels, drukvaten, warmtewisselaars, machines) en industriële buisleidingen. Marynissen zelf is gepokt en gemazeld door de sector van de metaalverwerking. Als arbeider in de metallurgie haalde hij destijds in avondschoolopleiding een ingenieursdiploma, wat hem diverse leidinggevende functies bezorgde bij zowel installatie- als chemische bedrijven. Naderhand was hij ook voor verschillende studiebureaus werkzaam vooraleer opnieuw in de metaalverwerkende nijverheid te belanden. Toen Setime overkop ging, ging Marynissen vergeefs op zoek naar de nodige fondsen om de bedrijvigheden onder een nieuwe vorm op te starten. De risicokapitaalverschaffers bleken evenwel niet scheutig om in te stappen. Toen stootte hij op het invoegbedrijfconcept.

Jan Marynissen: "Tijdens de voorbereidingsfase rijpte de idee om een bedrijfsactiviteit uit te bouwen met behulp van medewerkers uit de kansengroepen. Omwille van de hoge loonkost bleek een traditioneel metaalverwerkend bedrijf immers te duur om staalstructuren als leuningen, trappen en kooiladders te bouwen. Ondanks de hoge werkloosheid bleek het bovendien zo goed als onmogelijk om arbeidskrachten te vinden die dergelijke opdrachten aankunnen. De bijzonder ervaren pijpfitters en lassers die een bedrijf als Setime tewerkstelde bleken bovendien overgekwalificeerd om die eenvoudige werkzaamheden te verrichten".

Invoegbedrijf

Met behulp van sociaal dienstencentrum De Wolkammerij verkreeg LeuTraKo een erkenning van de Vlaamse overheid als invoegbedrijf. Zodoende kan de onderneming op een uitdovende loonsubsidie rekenen, gespreid over een periode van vier jaar, voor de werknemers uit de kansengroepen (lees: 50-plussers, lager geschoolden, allochtonen, . nvdr.). Omwille van de specificiteit van de ingeschakelde werknemers besloot LeuTraKo zich te focussen op de productie van eenvoudige staalstructuren als trappen, ladders en kooiladders. "Structuren waarvoor geen ingenieurskennis is vereist," aldus onze gesprekspartner. "De elementaire vaardigheden om een zaagmachine te hanteren volstaan al ruimschoots voor het verrichten van dergelijke opdrachten. Net zo min als het centreren van een kooiladder erg complex is," zo nog Jan Marynissen. "Voordeel van het werken met kansengroepen is dat men op bijzonder loyale en gemotiveerde werknemers kan terugvallen omwille van de kans die hen wordt geboden om de stiel te leren," luidt het verder.

Bij de effectieve opstart van zijn werkzaamheden in februari 2004 wist LeuTraKo twee werknemers aan te trekken die over een sterke aluminiumexpertise beschikten. Vandaag de dag verwerkt de onderneming reeds alle kwaliteiten roestvrij staal, koolstofstaal, aluminium en roestvrij staal. "Inmiddels stapten we reeds af van de idee om ons uitsluitend op eenvoudige metaalverwerking toe te spitsen. Met het huidige team, intussen 25 personen sterk, leggen we ons opdrachtmatig nog weinig beperkingen op. Enige restrictie blijft de capaciteit van onze loopbrug en vrachtwagen, die vijf ton bedraagt," zo nog Marynissen. Bewust houdt LeuTraKo zich afzijdig van de markt van de detachering of de ketelbouw omwille van een gebrek aan toegevoegde waarde of marges, zo luidt het. Ook werkzaamheden aan industriële buisleidingen worden overgelaten aan gespecialiseerde, kapitaalkrachtige aanbieders die daarvoor beter zijn gestructureerd.

Concurrentievervalsing

Van de 25 werknemers zijn er twaalf bedrijvig onder het invoegstatuut. Dat dat voor concurrentievervalsing zou zorgen, wordt door Jan Marynissen en echtgenote Myriam Broes, verantwoordelijk voor de personeelsdienst, weggelachen. Overigens is men als invoegbedrijf verplicht de in de sector vigerende lonen te betalen. "Van bij de aanwerving hanteert LeuTraKo een loon dat iets hoger ligt dan sectoraal bepaald," stelt Myriam Broes. "Na drie maanden volgt een evaluatie en wordt de verloning bepaald in functie van het baremieke systeem dat intern werd ontwikkeld," wordt daaraan toegevoegd.

"De loonsubsidies die men als invoegbedrijf geniet volstaan niet eens om de opleidingsactiviteiten te financieren," valt de gedelegeerd bestuurder in. "Het gebrek aan basiskennis vertaalt zich initieel bovendien in beduidend productiviteits- en rendementsverlies dat we financieel ook moeten zien te recupereren," wordt daaraan toegevoegd. Van de twaalf invoegarbeiders momenteel bij LeuTraKo aan de slag zijn er momenteel zes die de meest elementaire stielkennis ontberen. Ook inzake talenkennis is nog een heel eind te gaan. "Ongeacht welke vooropleiding onze invoegarbeiders hebben genoten, steeds weer blijkt dat deze ontoereikend is", tekent Myriam Broes terzijde aan. Intern stelde LeuTraKo een eigen opleidingsplan op, waarbij individueel het professionele parcours van de medewerkers wordt uitgetekend richting laswerk, draai- en freeswerk, montage of machinebediening. Een veertien dagen durende interne opleiding (plan lezen, aslijninzicht, boren en zagen, .) wordt onveranderlijk gevolgd door een bijkomende scholing bij de VDAB en verdere eigen vormingsinitiatieven.

LeuTraKo probeert zich in de markt van de metaalverwerkende bedrijven verder te differentiëren door een verregaand sociaal engagement. Vandaar ook dat het bedrijf er niet voor terugschrikt de bemiddeling op te nemen ten bate van medewerkers die met sociaal administratieve of sociaal juridische problemen worstelen.

Sociaal engagement

Als lid van Business & Society zet LeuTraKo als jonge onderneming zijn sociaal verantwoord en ethisch ondernemerschap extra in de verf. "Veel bedrijven en overheden weten het sociaal engagement van LeuTraKo naar waarde te schatten. Ondernemingen, die naar een sociaal label toe werken, voelen zich dan ook door onze aanpak aangesproken," meent Jan Marynissen, die niet te beroerd is toe te geven dat een en ander ook commerciële vruchten afwerpt. Zo wees Atlas-Copco uit Wilrijk precies om deze instelling aan LeuTraKo een raamcontract toe voor alle constructiewerkzaamheden in het kader van laboprojecten. Ook Hansen Transmissions International blijkt intussen een trouwe klant. Voor Euro Plasma maakt LeuTraKo de "body" aan voor vacuümkamers waarin kunststof of textiel worden bewerkt. Voor Groven+ wordt geregeld klein aluminiumschrijnwerk in serie behartigd terwijl Eco-Profil (Ruiselede) net een opdracht plaatste voor de constructie van een roestvrij stalen bordes met toegangstrappen voor een industrieel gebouw. Voor een Duitse scheepsbouwer, gespecialiseerd in de constructie van luxejachten, vervaardigt LeuTraKo het transportkader waarin de eenheden over zee naar Noord- en Zuid-Amerika worden afgevoerd.

Steile ambities

LeuTraKo beweegt zich in een bijzonder competitieve marktomgeving waarin heel wat metaalverwerkende bedrijven het moeilijk hebben. Getuige de talrijke ondernemingen die overstag gaan. Constructiebedrijven, die niet langer gestructureerd zijn om bijvoorbeeld leuningen en trappen te bouwen, halen hun neus voor dergelijke opdrachten niet langer op omwille van bezettingsredenen. Toch toont Jan Marynissen zich realistisch optimistisch naar de toekomst toe. Hij maakt zich sterk tegen het jaareinde een vijftigtal medewerkers aan de slag te kunnen hebben. De opzet om dit jaar een omzet van 1,5 miljoen euro te halen wordt uitdagend, maar realistisch genoemd. Op middellange termijn wil LeuTraKo doorgroeien naar een omzetvolume van om en bij de 3 miljoen euro. Dat heel wat productie-ondernemingen richting Oost-Europa delokaliseren, kan bezwaarlijk als bevorderlijk worden omschreven. Bovendien halen heel wat lokale metaalverwerkende ondernemingen goedkope arbeidskrachten uit lage loonlanden in huis, aldus de gedelegeerd bestuurder. Ook bij LeuTraKo heerst de vrees dat de productie van standaardproducten naar lage loonlanden zal verschuiven. "Niettemin zal er altijd nood zijn aan partijen in eigen land die snel en flexibel voor kwalitatief maatwerk kunnen zorgen," aldus Jan Marynissen. Dat know-how daarbij van essentieel belang is, hoeft geen verwondering te wekken. De raad van bestuur van LeuTraKo, waarin, naast Marynissen en Myriam Broes, ook JDV VSO en bedrijfsrevisor Tom Van Cleef zitting hebben, kende onlangs nog een bestuurderszitje toe aan ingenieur Jan Winters, hoofd R&D bij Umicore (Balen), wat meteen aangeeft dat materialenkennis voor LeuTraKo voor de toekomst van strategisch belang is.

Naast de nichefocus op leuningen, trappen, balustrades en bordessen, neemt LeuTraKo zich voor in het najaar van start te gaan met de bouw van metalen straatmeubilair (banken, picknick-tafels, stoelen, .). Het prototype van een eerste tafel is inmiddels voorhanden. De onderneming is intussen ook één van de weinige metaalverwerkende bedrijven die een eigen designer onder dak heeft. Doelgroep van de nieuwe productenlijn zijn overheden, inzonderheid gemeentebesturen, die naar verluidt steeds meer bereid blijken om te investeren in het uitzicht en de inrichting van de straten. Ook binnen dit segment moet de sociale insteek van LeuTraKo voor bijkomende aantrekkingskracht zorgen. "Op termijn moet straatmeubilair voor de helft van de omzet zorgen," stellen onze gesprekspartners unaniem.

Binnen de metaalverwerkende sector zal LeuTraKo, voor zover dit nog niet het geval is, tegen het jaareinde zeker het grootste invoegbedrijf in Vlaanderen zijn. Dimensie is evenwel geen doel op zich. Voornaamste uitdaging van het bedrijf blijven het flexibel inspelen op vraag van de klanten, het interne en externe veiligheidsaspect en, last but not least, het leveren van kwaliteitsvolle producten. "Nog te vaak wordt ten onrechte getwijfeld aan de kwaliteit van het werk dat door een invoegbedrijf wordt geleverd," besluit Jan Marynissen. Om die perceptie ten goede te keren, stelde LeuTraKo intussen een intern systeem van kwaliteitscontrole op punt. Op termijn wordt ISO-certificatie in het vooruitzicht gesteld.