Lange tijd stond de regio rond Kortrijk omwille van zijn vlas- en textielverleden bekend als het “Texas” van Vlaanderen. Met het verdwijnen van de vlasindustrie en de uitholling van de textielactiviteiten ging ook het imago van de regio aan het tanen. En daar moet dringend verandering in komen, meent Voka - Kamer van Koophandel West-Vlaanderen. De regionale werkgeversorganisatie pakt uit met visienota “Regio Kortrijk 2022”, gebaseerd op een bevraging van zijn ledenbestand. Om de regio terug op de kaart te zetten is krachtenbundeling vereist. Alleen zo maakt Kortrijk kans om in de komende tien jaar zijn centrumfunctie terug op te nemen en zijn euregionale ambities hard te maken, heet het. “De visienota is de bijdrage van het regionale ondernemerslandschap aan het nieuw te ontwikkelen Streekpact van RESOC West-Vlaanderen om vanuit een breed maatschappelijke en constructieve insteek met alle betrokken partners de hand aan de ploeg te slaan,” aldus Dominiek Callewier, regiovoorzitter Kortrijk bij Voka - Kamer van Koophandel West-Vlaanderen.

De visie “Regio Kortrijk 2022” gaat uit van de eigen regio-sterktes, met name het familiaal ondernemerschap, de status van maakregio met een industriële traditie en een historiek van autonome transformatie, dankzij het West-Vlaamse doorzettingsvermogen.

“Krachtenbundeling is het ordewoord. De streek rond Kortrijk is vandaag te sterk versnipperd, te weinig coherent. Er is veel overleg maar geen collectieve draagkracht. Ook tussen de bedrijven is er te weinig samenwerking,” legt de regiovoorzitter de vinger op de wonde.

Vier basisvoorwaarden

Veerle De Mey, regioverantwoordelijke Kortrijk-Ieper bij Voka KvK West-Vlaanderen, meent dat alvast een aantal belangrijke randvoorwaarden dienen voldaan. Een “menselijke kapitaalsverhoging” dringt zich op in de vorm van regionale imago-building, de arbeidsmarkt dient binnen het ruimere referentiekader Kortrijk-Lille-Tournai gepositioneerd en onderwijs & ondernemerschap moeten blijk geven van een meer toekomstgerichte insteek.

Op vlak van mobiliteit dringt zich een grotere interconnectiviteit binnen de Eurometropool op (bundeling verschillende verkeersknooppunten, luchthavenbeleid met drie niche-luchthavens (Lille (lijnvluchten), Oostende (charter, passagier en vracht) en Kortrijk-Wevelgem (business), …), het vervoer over water en spoor moet worden bevorderd, onder meer door een betere ontsluiting naar Frankrijk en het openbaar vervoer dient op een flexibele en hoogfrequente wijze georganiseerd. Uiteraard moet ook de regio een energie-efficiënter en duurzamer beleid voeren.

“Opmerkelijk is dat de transport- en distributiekosten voor energie in de regio opmerkelijk hoog liggen in vergelijking met de rest van Vlaanderen,” stelt De Mey vast.

Kwaliteitsvolle ruimte voor wonen en ondernemen is een andere belangrijke premisse wil Kortrijk opnieuw zijn centrumfunctie van weleer veroveren. Bij de voorstelling van het visierapport 2022 bleek overduidelijk dat de regionale ondernemers het moeilijk hebben met de recente beslissing van de nieuwe Kortrijkse stadscoalitie om de transportzone LAR-Zuid niet te realiseren.

Dertig hectaren die door de Vlaamse regering als transport- en distributiezone waren bestemd, worden aldus niet aangeboord. Een voor ondernemers onbegrijpelijke houding vanuit het besef dat er in heel West-Vlaanderen omzeggens geen IJzeren voorraad aan industrieterreinen is.

Vier domeinen om het verschil te maken

Voor zowel de ondernemers- als de woonfunctie is een aantrekkelijke omgeving een conditio sine qua non.

“Vandaar de nood aan nieuwe regionale identiteit en dito imago, met als exponent het ondernemerschap,” beklemtoont Dominiek Callewier.

Een sterk punt is alvast de design-status die Kortrijk momenteel geniet. Design-initiatieven als Designregio Kortrijk, Interieur, de Buda-fabriek, … moeten echter nauwer gebundeld, luidt de aanbeveling.

Op vlak van ondernemerschap dienen het bestaand economisch weefsel versterkt en nieuw ondernemerschap gestimuleerd. Samenwerking tussen ondernemers en regionale kennisinstellingen, hogescholen en universiteiten is daarbij een must. Voorts moet de kracht van een Eurometropolitane regio eindelijk ten volle uitgespeeld.

“De Eurometropool bestaat, maar hij moet beginnen leven en meerwaarde voor de regio af te leveren,” oordeelt Callewier.

De regiovoorzitter denkt daarbij luidop aan een hogere betrokkenheid bij burgers en ondernemers alsook aan een betere euregionale marketing, een eengemaakte markt voor ondernemers, werknemers en studenten en, ten slotte, grenzeloos dataverkeer binnen de Eurometropool, met geharmoniseerde GSM- en datatarieven.

Tot slot dient ook de samenwerking tussen de verschillende overheden binnen het stadsgewest aangewakkerd en bedrijfsvriendelijker gemaakt.