Belangrijk is er zich bewust van te zijn dat vrij vervoer van personen en goederen uitsluitend binnen de Europese Unie bestaat, niet binnen heel Europa. Met enkele niet EU-landen zijn er wel overeenkomsten voor vrij goederenverkeer.

Goederen uit de Europese Unie vallen onder het intracommunautaire goederenverkeer van de EU. Hiervoor hoeven geen invoerrechten te worden betaald. De verzender hoeft slechts een factuur aan de ontvanger te sturen met daarop het BTW-identificatienummer van zowel verzender als ontvanger.

Degene die de goederen verstuurt levert deze exclusief BTW. Dat is de zogeheten verlettingsregeling. Als deze regeling wordt toegepast moet dit op de factuur staan met een verwijzing naar de EU-bepaling. Voor goederentransport naar landen buiten de Europese Unie zijn verschillende documenten van toepassing. Ondernemers kunnen zich hier best laten over adviseren.

Vijf mogelijke scenario’s

Ondernemers denken soms te makkelijk over het goederenvervoer binnen Europa. Men moet goed weten welke regels en documenten er zijn. Zoniet loopt de zending vertraging op of riskeert men een boete.

Vijf mogelijke scenario’s:

• Vervoer van ene EU-lidstaat naar de andere: dit zijn goederen “in vrij verkeer”, vrij van invoerrechten en documenten.
• Vervoer van EU-lidstaat naar EU-lidstaat met tussenstop in niet EU-lidstaat: Bijvoorbeeld als je iets van België, via Zwitserland, naar Milaan stuurt. Dan moet het formulier “Enig Document” (ED) met aantekening T2 worden gebruikt. Daarmee ligt de communautaire oorsprong van de goederen vast.
• Vervoer van EU-lidstaat naar EU-lidstaat, met eindbestemming in niet-EU lidstaat: Bijvoorbeeld als goederen vanuit België naar Rotterdam gaan voor zeetransport naar Rusland. Dit wordt soms ten onrechte gezien als vervoer van EU naar EU. Maar hiervoor moet alle exportdocumentatie worden geregeld.
• Export vanuit EU-lidstaat naar niet-EU-lidstaat, ook als die in Europa ligt. Zwitserland bijvoorbeeld is geen lid van de EU. Goederen naar dat land worden aan min of meer dezelfde douaneregels onderworpen als goederen naar bijvoorbeeld Zuid-Amerika. Er moet douane-aangifte plaats vinden. Hoe precies kan per land, regio, of zelfs per bedrijf verschillen. Als goederen via AEO-gecertificeerde partijen gaan, spreekt men van een “green line” en verlopen douane-activiteiten vaak soepeler.
• Import vanuit niet-EU-lidstaat naar EU. Voor import van goederen vanuit een EU-lidstaat kan een Certificaat van Oorsprong nodig zijn voor vermindering/vrijstelling van invoerrechten. Deze goederen worden verstuurd met een TI-document. Ze kunnen bij douane of vervoerder in de EU worden opgeslagen als entrepot-goederen. Dan behoren ze nog niet tot het vrije goederenverkeer binnen de EU, zijn ze nog niet ingeklaard en hoeven er nog geen invoerrechten te worden betaald. Dat moet pas als ze daadwerkelijk binnen de EU verhandeld of vervoerd worden. Op dat moment moet aan de vervoerder wel duidelijk gemaakt worden dat het om douanezendingen gaat.

Business buiten Europa

Door op de hoogte te blijven van actuele douanevoorschriften voorkomt men mogelijke vertraging van zendingen of boetes. Correcte informatie en kennis van de regelgeving zijn bijgevolg van cruciaal belang.

Enkele voorbeelden:

• Saoudi-Arabië: Op alle zendingen moet de ontvanger aangeduid zijn als “Import of Record”. Daarnaast moeten de bedrijfsregistratie en importautorisatie bijgesloten zijn. Vermeld op alle documenten de harmonisatiecode. Import van gebruikte auto-onderdelen is sinds kort verboden. Uitzonderingen zijn vernieuwde onderdelen. Deze moeten olie- en vetvrij zijn, de vermelding “renewed” dragen en in houten kisten verpakt zijn.
• Libanon: Voor importgoederen is het van belang dat de originele factuur met daarop de harmonisatiecode en een gedetailleerde goederenomschrijving is bijgevoegd.
• Qatar: Expres-zendingen zwaarder dan 99 kilogram moeten worden voorzien van een originele factuur op bedrijfsbriefpapier en een origineel Certificaat van Oorprong (COO).
• Dominicaanse Republiek: Vermeld bij uw zending de volledige bedrijfsnaam, het adres en telefoonnummer, paspoortnummer en TAX- of VAT-identificatie van verzender en ontvanger. En voeg de factuur met volledige omschrijving van zending en waarde bij.
• Thailand: Voor sommige goederen heeft u een specifieke vergunning nodig van de Thaise overheid vóór verzending. Dat geldt onder andere voor religieuze artikelen, antiek, speelgoed, vuurwerk, auto-onderdelen, plantaardige materialen, medicijnen, tabak en alcohol.
• Singapore: De “Health Science Authority” controleert tegenwoordig álle medische importgoederen via TradeNet. Hiervoor is nodig: een importlicentie, registratienummer van het Singapore Medical Device Register, harmonisatiecode, productcode en aanduiding van hoeveelheid en omvang.

Supply chains steeds complexer en risicovoller

Door de globalisering worden de supply chains en derhalve de veiligheidsrisico’s voor deze ketens binnen en buiten Europa steeds complexer. Risico’s komen echter vaker van buiten de organisaties zelf en hebben een oncontroleerbaar, onverwacht karakter en bovendien een escalerend effect. Zo’n externe risico’s zijn bijvoorbeeld natuurrampen, politieke onrust, drastische veranderingen in de vraag, handelsbeperkingen en terrorisme. “Cyber attacks” worden een bijkomende bedreiging voor de supply chain. Deze kunnen leiden tot een breakdown van de bedrijfsssystemen, data-fraude, informatiediefstal of zelfs digitale misinformatie. Door toename van de IT-toepassingen en het on-line contact tussen de schakels in de supply chain, neemt ook de kwetsbaarheid toe en kan een “cyber attack” snel grote gevolgen hebben.

Internationale conventies en regelgeving schrijven voor dat zendingen op een standaard manier zijn ingedekt tegen schade en verlies tijdens het transport. Deze standaarddekking is echter gebaseerd op het gewicht van de zending. Trend is echter dat de verzonden producten steeds lichter en duurder worden. Correct verzekeren is dus aan de orde.

(Bovenstaande bijdrage kwam tot stand in samenwerking met TNT Express Benelux).

Meer info: 070/233.633.