Voor we ingaan op de vraag of de E-Klasse inderdaad zo slim is als de marketing-lui uit Stuttgart ons willen doen geloven, moet er ons eerst iets van het hart. Niettegenstaande we het lijnenspel van de E-Klasse heel dynamisch, strak en scherp vinden, stoot het ons een beetje tegen de borst dat je op grond van dat lijnenspel amper nog het verschil ziet tussen een C-Klasse of een E-Klasse. En tussen een E-Klasse en een S-Klasse. Eenheidskoek qua design lijkt tegenwoordig het ordewoord te zijn op de tekentafels. En niet alleen op die in Stuttgart, want in München en Ingolstadt zijn ze in hetzelfde bedje ziek, want een 3, 5 of 7 Reeks lijken ook als drie druppels op elkaar. Hetzelfde kan gezegd worden van de A4, A6 en A8.

Persoonlijk vinden we het jammer dat modellen op die manier steeds minder eigenheid krijgen, maar dat kopiëren blijkt de portemonnée van de constructeurs geen windeieren te leggen, want Audi, dat als het eerste met deze strategie begon, wist het publiek daarmee wel te veroveren. Vandaar dat BMW al gauw volgde en Mercedes-Benz voor deze generatie van de C-, E- en S-Klasse zich eveneens een kopieerkaart aanschafte.

Achtergrond

Maar dat gezegd zijnde … of hij nu een kloon van de C of de S is, de E-Klasse blijft wel een absolute “money maker” voor Mercedes-Benz. Het is en blijft kortweg het belangrijkste model voor het merk met de ster. En daar kan zelfs de recente uitbreiding van het modellengamma met SUV’s, coupés, SUV-coupés, monovolumes en zelfs pick-ups allerhande niets aan veranderen. De E-Klasse is immers een op en top functionele wagen, die ook in bedrijfsmiddens enorm gegeerd is.

Naast zijn uitstraling, hoge graad van comfort en gedegen rijkwaliteiten is immers zijn restwaarde een enorme troef wanneer bedrijven moeten kiezen voor of tegen een bepaald model of merk. En die restwaarde heeft nu eenmaal een positieve impact op de maandelijkse financieringsprijs die voor een Mercedes-Benz neergeteld moet worden.

Het succes van de E-Klasse laat zich nog het best van al uitdrukken met één kenmerkend cijfer: van de vorige generaties werden (breaks en berlines samen) ruim 13 miljoen exemplaren verkocht. Niet zo gek dus dat Mercedes-Benz de E-Klasse uitkoos om eens alle registers open te trekken en zo te tonen waarom het nog altijd een baanbrekend merk in de automobielwereld is. Kortom, alle snufjes die te bedenken zijn in autoland, zijn leverbaar op de E-Klasse. Van daaruit is het geen grote stap meer om die auto ook maar meteen tot de “intelligentste auto” van de markt uit te roepen, want dankzij een resem aan veiligheids- en comfortuitrustingen heeft de E-Klasse inderdaad een heel slim pakket te bieden aan zijn bestuurder.

Dat de E-Klasse goed beslagen op het ijs komt, lijdt geen enkele twijfel. Dat hij al die wapens ook nodig zal hebben om zijn koppositie in het segment te vrijwaren, is al even duidelijk. Je hebt als constructeur maar de “slimste” of “beste” auto tot één van je concurrenten later een nieuw model uitbrengt, dat geleerd heeft van de sterke punten van zijn concurrent om daarna dan eenvoudigweg een nog “betere” auto op de markt te brengen. Maar zover is het nog niet, want het is nog wachten tot eind dit jaar voor BMW zijn nieuwe 5 Reeks zal voorrijden. Audi wacht met zijn nieuwe A6 nog iets langer, want de nieuwe berline van het merk met de vier ringen wordt niet voor eind 2017 verwacht.

Bovendien doen de drie Duitsers er goed aan verder te kijken dan hun neus lang is want de concurrentie komt vandaag de dag vanuit alle windstreken. Lexus heeft met de hybride GS een waardig alternatief in huis en ook Infiniti, het luxemerk van Nissan, klopt als maar nadrukkelijker op de grote poort, met een modellenportfolio dat steeds indrukwekkender wordt. Het is alleen nog wachten tot het net met verkooppunten ook verder aangroeit. Er zijn echter nog andere kapers op de kust zoals de Jaguar XF en vooral de Volvo S90/V90, die duidelijk een versnelling hoger schakelt dan zijn voorganger en klaar lijkt om het de Duitse concurrentie donders lastig te gaan maken.

Rijgedrag

De nieuwe E-Klasse mag zijn borst dan ook nat maken. In Stuttgart vertaalde dit zich naar een auto die door meer gebruik te maken van aluminium heel wat minder gewicht op de weegschaal brengt. In combinatie met een stijvere structuur, zorgt dit voor dynamische effecten, die de E-Klasse qua dynamiek zeer dicht doen aanleunen bij de BMW 5 Reeks. Zijn lichtvoetigheid zorgt er ook voor dat zijn prestaties prima. De combinatie van het lichtere koetswerk met de uitstekende negentrapsautomaat staat dan weer garant voor verbruikscijfers (6,0 l/100 km op ons testparcours) die als exemplarisch bestempeld mogen worden.

De E-Klasse is niet alleen uiterlijk een kopie van de C- en S-Klasse, want ook het onderstel werd bij beide andere modellen uit de stal geleend. Op motorisch vlak koos Mercedes-Benz bij de introductie voor één benzinekrachtbron (een tweeliter van 184 pk) en twee diesels: ons testmodel, de tweeliter, die 194 paardjes mobiliseert en de drieliter krachtpatser, die 258 pk op het asfalt loslaat.

Het motorengamma werd daarna nog opgesmukt met een E300 en de E400. De eerste is een tweeliter benzinemotor met meerfasige drukvoeding, goed voor 245 pk, terwijl de tweede een drukgevulde drieliter is die 333 pk in huis heeft en standaard met 4Matic vierwielaandrijving geleverd wordt. Het motorengamma wordt afgerond door een 200d instapdiesel die 150 pk produceert en een E350 e, een plug-in hybride, die vooral fiscaal een heel aantrekkelijke auto is.

Alle E-Klasses worden standaard met een automatische versnellingsbak geleverd. Enige uitzondering op deze regel is de 200d diesel, die eveneens met een handgeschakelde zesversnellingsbak wordt aangeboden. Wij raakten echter wel overtuigd van de 9G-Tronic automaat, een negentrapsautomaat, die zich op geen enkele fout liet betrappen.

De E-Klasse blijft zijn natuur getrouw. Dat betekent dat hij comfort ook vandaag nog met een grote C schrijft. Toch zorgt de hang naar dynamiek ervoor dat de E-Klasse soms onverwacht hard durft uit pakken wanneer de weg iets meer oneffenheden vertoont. Dat heeft uiteraard vooral te maken met de toch wel brede sloffen van de E-Klasse, maar het komt toch redelijk “on-Mercedes” over.

Toch blijft de E-Klasse een echte rijdersauto, die betrouwbaar en voorspelbaar uit de hoek komt. Ook wanneer je hem de sporen geeft op de wat smallere en bochtigere wegen van ons Ardennenparcours. Zijn grootte en gewicht vormen eigenlijk ook in die omstandigheden geen probleem. Dat is te danken aan de uitstekende stuurinrichting, die heel veel respons geeft en daardoor ook vertrouwen schenkt aan zijn bestuurder.

Veiligheid

We mogen deze E-Klasse op veiligheidsvlak gerust de referentie noemen. Standaard is hij op dit vlak al zeer goed toegerust, maar wie nog wat extra budget over heeft kan net nog niet de hemel op aarde bestellen. Mercedes-Benz heeft zelfs zo goed zijn best gedaan, dat bepaalde systemen hier in ons land bij gebrek aan wettelijk kader zelfs nog niet toegelaten zijn. We denken hierbij in de eerste plaats aan bepaalde functies van de Drive Pilot, een systeem dat semi-autonoom rijden mogelijk maakt aangezien men er geautomatiseerd mee kan inhalen en ook autonoom mee kan parkeren.

Naast die Drive Pilot met zijn functies die in België voorlopig dus nog toekomstmuziek zijn, was ons testvoertuig ook toegerust met Distronic Plus met stuurassistent. Deze geïntegreerde afstandhouder zorgt ervoor dat de afstand tot een voorligger steeds voldoende blijft. Wanneer je toch te dicht zou naderen, remt het systeem vanzelf af. De geïntegreerde waarschuwing voor aanrijdingen kan op zijn beurt dan weer helpen om kop/staart-aanrijdingen te voorkomen.

Verder biedt Mercedes-Benz nog tal van andere rijassistentiesystemen, die het leven van de bestuurder veiliger en aangenamer moeten maken. Het gamma veiligheidssystemen is overigens behoorlijk breed want de E-Klasse herkent verkeersborden en waarschuwt wanneer je de toegelaten snelheid overschrijdt, de lane departure warning houdt de auto in het goede spoor en stuurt zelfs gewoon mee wanneer de autosnelweg een flauwe bocht maakt. Het systeem waarschuwt je op dat moment nadrukkelijk dat je toch maar beter je handen aan het stuur houdt. Geen overbodige luxe. Ook al omdat de lane departure warning niet alleen waarschuwt, maar ook bijstuurt en dat doet door zowel de positie van de voorwielen aan te passen als af te remmen. Een gevoel dat je als bestuurder soms echt wel verrast en daarom soms eerder onaangenaam overkomt.

En als je ondanks al die rijassistentiesystemen toch eens echt in de problemen zou komen, dan is er nog altijd een arsenaal aan passieve veiligheidsvoorzieningen die, indien nodig, adequaat ingrijpen.

Comfort

De E-Klasse werd 4 cm langer dan zijn voorganger. De wielbasis groeide echter van zijn kant met 6,5 cm aan, waardoor achteraan meer beenruimte beschikbaar kwam. De zetels zitten prima, bieden meer dan voldoende steun en waren op onze testauto goed en makkelijk instelbaar. Het zitcomfort op de buitenste zitplaatsen achteraan kan trouwens de vergelijking met het comfort vooraan doorstaan, zodat ook achteraan lange ritten geen enkel probleem vormen.

De afwerkingskwaliteit is als vanouds uitstekend te noemen en dankzij de ruime standaarduitrusting koop je voortaan ook geen naakte koets meer, die je dan voor heel veel geld verder kan gaan aankleden. Zo is bijvoorbeeld de elektronisch gestuurde Thermatic-klimaatregeling standaard. Wie dat wil, kan echter nog altijd de prijs van zijn auto gevoelig opdrijven met tal van niet altijd even goedkope opties.

Functionaliteit

Voor Mercedes-Benz verloopt intelligentie duidelijk ook via de functionaliteit. Het merk met de ster kwam immers op de proppen met touchpads op het stuur. Het vergt een beetje aanpassing, maar eens je het systeem in de vingers hebt, is het vele keren gebruiksvriendelijker dan de touchpad op de middenconsole, die nogal wat andere merken aanbieden. Je scrolt ermee doorheen de hele mikmak van menu’s, zonder dat je aandacht ook maar even afgeleid wordt. Kortom, een bijzonder intuïtief systeem!

Ook op andere vlakken toont de E-Klasse zich een toonbeeld van functionaliteit, met zijn goede instap voor en achteraan, zijn grote koffer en de standaard in drie delen neerklapbare achterbank, die ook vanuit de koffer neergeklapt kan worden.

TCO

Wie kiest voor Mercedes-Benz weet dat hij of zij niet kiest voor de goedkoopste mobiliteitsoplossing. Mercedes-Benz biedt met zijn E-Klasse echter een aantrekkelijk pakket dankzij de toch wel ruime standaarduitrusting met daarbij een uitstekende negentrapsautomaat, een klimaatregeling en nog enkele andere aardigheidjes. Denk daarbij ook nog aan de doorgaans aantrekkelijke inruilwaarde van een auto met een ster op de neus en die “steraanbieding” die eerst nog duur leek, wordt al een stuk betaalbaarder.

Bovendien slaat Mercedes-Benz op het vlak van TCO ook gensters met zijn gemiddeld verbruik (3,11 l/100 km op de autosnelweg met de cruise control vastgespijkerd op 110 km/u is een zeer indrukwekkende prestatie), zijn drie jaar garantie (of 200.000 km) en een intervalindicator, die aangeeft wanneer het tijd is om even bij de Mercedes-Benz dealer langs te gaan voor een onderhoudsbeurt.

Fleet Flits-conclusie

De tijd dat een Mercedes-Benz als dé auto voor oude knarren werd aanzien, ligt inmiddels al een paar decennia achter ons. De nieuwe E-Klasse is een auto waarbij dynamiek niet alleen onder de motorkap en het koetswerk schuilgaat. Het lijnenspel van de nieuwe E-Klasse oogt immers al net zo scherp en vinnig als zijn prestaties vandaag zijn. Niettegenstaande de tweeliter in het vooronder van de E-Klasse best wel wat kilo’s in beweging moet zetten, kwijt deze dieselaar zich perfect van zijn taak. Hij doet dat met de nodige schwung, ook als de weg aardig steil oploopt. Daarbij perfect ondersteund door de uitstekende gespreide 9G-Tronic automaat.

Op de koop toe ontpopt de E220d zich ook nog eens als een zuinigheidswonder, waardoor hij ook voor kilometervreters een optimale keuze vormt. Smart move dus van Mercedes-Benz om van deze E-Klasse zijn “benchmark”-product te maken!