Dit jaar vindt de vierde editie van de “Failing Forward”-conferentie plaats.

“In het verleden bleek dat ondernemers niet durfden deel te nemen uit vrees met “falen” te worden geassocieerd. Over falen en fouten maken wordt immers niet gesproken,” stelt projectleider Frederik Tibau.

Het Vlaams Agentschap Innoveren & Ondernemen verleent thans financiële steun aan het initiatief dat in een vier jaar durende projectvorm werd gegoten.

“Bedoeling is duidelijk te maken dat falen niet ongewoon is en deel uitmaakt van een leerproces. Met het project wensen we een positieve boodschap uit te dragen rond moeilijke momenten die bespreekbaar worden gemaakt,” zo nog Tibau.

Vanaf volgend jaar zal Startups.be overigens geregeld “Failing Forward”-avonden organiseren om de thematiek voor ondernemers bespreekbaar te maken en ervaringen uit te wisselen.

Nu ondernemerschap in België in de lift zit, valt een verhoging van het aantal mislukkingen niet uit te sluiten. Belangrijk is dus dat we daar leren mee om te gaan. Niet enkel door de betrokkene, maar ook door de omgeving. De ervaring leert dat de meeste falende ondernemers zonder dralen de verantwoordelijkheid voor het mislukken op zich nemen. Zo ook Filip Tack, ceo van Nomadesk N.V. (Sint-Martens-Latem). Een tweeledig Amerikaans avontuur leidde bijna tot de ondergang van het bedrijf.

Dubbele mislukking

Nomadesk, opgericht in 2004, geldt als een pionier in de SaaS (Software-as-s-Service)-technologie in België en, bij uitbreiding, in Europa. Als ASP (application services provider) ontwikkelde het bedrijf in het pre-Amazon Web Services-tijdperk een platform waarop documenten naartoe konden worden geschreven, opgeslagen, aangepast en gedeeld.

“Als ondernemer met een gezond gebrek aan realiteitszin sprokkelden we in 2005 300.000 euro zaaigeld bij elkaar, dankzij een eerder toegestane IWT-subsidie", herinnert Tack zich.

Vanaf dag één bood de Nomadesk-oplossing de mogelijkheid tot synchronisatie. Bovendien was een en ander ook geëncrypteerd.

In 2007 wist Nomadesk investeringsmaatschappij Gimv aan boord te halen in het kader van een A-financieringsronde van 3 miljoen euro. Hoewel de vooropgezette “milestones” toen niet werden gehaald, wist Nomadesk het vertrouwen van zijn investeerders te behouden. In 2007-2008 waagde het bedrijf voor het eerst de oversteek naar de Verenigde Staten, overtuigd van het internationaal potentieel van de oplossing. Pogingen tot localisatie van de oplossing aan de Amerikaanse markt eindigden op een sisser. Rond 2009 zette Nomadesk om verschillende redenen zijn activiteiten in de States op een laag pitje. Samen met Gimv stapte investeringsmaatschappij Nausicaa Ventures (Brussel) in 2010 in een B-financieringsronde in. Overtuigd dat oogsten over de plas niet kon uitblijven werd een Amerikaanse ceo aangetrokken. Oprichter Filip Tack zag zijn belang aanzienlijk verwateren, zette een stapje terug en bleef als rechterhand van de ceo verantwoordelijk voor de Europese operaties.

“Als ondernemer blijf je bekommerd om de toekomst van je bedrijf en het personeel,” luidt het.

In november 2012 trekt Nomadesk - mede onder invloed van Dropbox en Box - definitief de stekker uit zijn Amerikaanse operaties. Die dreigden immers ook de activiteiten op het thuisfront onderuit te halen.

Lessons learned

Dat “falend ondernemerschap” leidde bij Filip Tack tot een aantal inzichten.

Zo bleek de oplossing overge-engineered (“hoe mee toeters en bellen, hoe meer fout kan lopen”) en verwaterde de focus van de start-up in de beginfase naar een aantal randprojecten om liquiditeiten binnen te halen. Als een Dropbox-oplossing “avant la lettre” werd de Nomadesk-oplossing vanuit een Europese technische insteek ontwikkeld, terwijl “less” soms “more” is.

Voorts bleef Tack in België waar alle research & development plaats vond.

“Indien in de Verenigde Staten een doorbraak dient geforceerd, is de fysieke aanwezigheid van de bedrijfsleider daar vereist,” beseft de ceo.

Bovendien was Nomadesk een Europese onderneming die ter plaatse een lokaal netwerk ontbeerde. Dropbox, daarentegen, kon vrij snel inhaken bij de YCombinator, de moeder van alle incubatoren in Silicon Valley, die voor geld en de nodige “buzz” rond opmerkelijke tech-evoluties zorgde. Dropbox richtte zich voorts initieel op de Mac-gebruikers, een tot op dat ogenblik unserved market die door heel wat “change agents” (lees: gezaghebbende IT-journalisten, nvdr.) werd bevolkt.

“Kortom, als start-up strijden op twee fronten is een onbegonnen zaak. Als starter moet je je “battleground” kiezen,” besluit Tack.

Nieuwe focus en nieuw business-model

Tack omschrijft de terugtrekking uit de Amerikaanse markt nog steeds als één van de meest pijnlijke momenten uit de geschiedenis van zijn bedrijf. Nomadesk plooide zich integraal op de Europese markt terug. In tegenstelling tot de States, die in een relatief homogene markt vooral direct sales huldigen, opteerde Nomadesk voor een model van indirect sales via een resellers-netwerk. Momenteel telt het bedrijf enkele honderden resellers en strategische partners in Europa, die hetzij de oplossing op het Nomadesk-platform verkopen, hetzij de software in hun eigen datacenter installeren en onder eigen merknaam vermarkten (OEM’s). Bijkomend voordeel is het security-aspect, dat door Tack als “een vloek en een zegen” wordt bestempeld.

Een vloek omdat encryptie de gebruikers soms parten speelt bij onboarding, een zegen omdat Nomadesk standaard endpoint security aan boord (encryptie, two factor autentication, beveiligings-tools voor de IT-beheerder, …) heeft. Dat zorgt voor onderscheid ten opzichte van de meeste concurrenten.

Filip Tack hoedt zich voor het verheerlijken van falen “an sich”.

“Ondanks de moeilijke omstandigheden zag ik steeds opportuniteiten om door te gaan. Sommige “wantrepreneurs” opteren soms voor “fail fast” en geven er de brui aan ondanks enig potentieel om te slagen. Mits wat meer doorzettingsvermogen hadden ze misschien wel succes geboekt. Er zijn voorbeelden legio van zaken die verkeerd dreigden af te te lopen en uiteindelijk toch met succes werden bezegeld. Heel wat succesvolle ondernemers zullen bekennen ooit op één of verschillende mijnen te zijn gelopen. “You win some, you learn some””, besluit de ceo van Nomadesk.