De Amerikaanse president Donald Trump dwingt opnieuw zijn plaats af in de krantenkoppen. Met zijn huidige, aanstootgevende beleid, gevuld met grove uitspraken en schandalen, heeft hij nog niets voor elkaar gekregen, ook al beweert hij het tegendeel. Zijn hervorming van de gezondheidszorg is op niets uitgelopen in de Senaat (met een Republikeinse meerderheid). Dit zal waarschijnlijk voor de komende jaren zo blijven en heeft ook zijn impact op de financiering van zijn geplande fiscale hervormingen. Dat maakt dat de 45^ste president “vleugellam” (Eng. lame duck) lijkt. Zelfs de flinterdunne overwinning, behaald met de hulp van de doodzieke senator McCain, dat het debat over de hervorming van de gezondheidszorg ten minste wordt toegestaan, zal hoogstwaarschijnlijk niets veranderen aan de uitkomst.

Euforie weg

De hele euforie op de kapitaalmarkt na de verkiezing van Donald Trump lijkt totaal in rook opgegaan. Trumps suggestie wat betreft zijn bevoegdheden voor het verlenen van gratie aan criminelen, met name die om ook zichzelf gratie te kunnen verlenen, komt daarnaast vreemd over. Zelfs Tricky Dick Nixon maakte het niet zo bont. Maar Trump lijkt zichzelf in vele opzichten te willen overtreffen. De zogenaamde alternatieve feiten werden immers bedacht door zijn regering. Al lijkt hij het zelf ook niet zo nauw te nemen met de waarheid. De New York Times doet moeite om zijn leugens en onwaarheden uiterst nauwkeurig te registreren. Buitengewoon interessante lectuur voor regenachtige zomerdagen. In elk geval staat de greenback sindsdien flink onder druk. De dollar is op weg om zijn, in de laatste jaren opgebouwde, winstmarge ten opzichte van de euro te verliezen – ondanks het nog altijd divergerende monetair beleid van de bevoegde centrale banken.

Brexit

In Europa bereiken ons de meest uiteenlopende berichten over het succes, of beter gezegd het mislukken, van de brexit-onderhandelingen tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk. De media zijn het er niet over eens of het nu uit arrogantie of uit onwetendheid is dat de Britten de onderhandelingen torpederen, maar foto’s van de Europese delegatie rond Michel Barnier en de Britse delegatie rond David Davis spreken boekdelen. Daarop zitten de Europeanen met een hele stapel documenten voor zich, terwijl de Britse delegatie niet meer dan een balpen voor zich heeft liggen – minder dan 24 maanden voor een mogelijk harde brexit op 29 maart 2019. De vraag is dan ook waarom de Britten zo ontspannen zijn?

We kunnen ons niet helemaal van de indruk ontdoen dat hier sprake is van een geval van onwetendheid. De Britse economie staat er momenteel duidelijk slechter voor dan die in de eurozone. Initiatieven van brexit-tegenstanders om de brexit opnieuw ter discussie te stellen lijken (tot dusver) op niets uit te lopen, hoewel het ondertussen ook voor vele voorstanders duidelijk zou moeten zijn dat ze op zijn minst gedeeltelijk om de tuin geleid zijn.

Kijk maar naar het effect van de brexit op Euratom. Theresa May lijkt Euratom niet echt in overweging te hebben genomen voordat ze op 29 maart 2017 artikel 50 activeerde. Nu wordt stilaan duidelijk dat het instandhouden van de activiteiten van de vijftien actieve kerncentrales in het Verenigd Koninkrijk mogelijkerwijs op losse schroeven komt te staan, aangezien Euratom onder meer verantwoordelijk is voor de bewaking van de veiligheidsnormen voor kerncentrales in de EU. Het wegvallen daarvan zou de Britten dwingen om in twintig maanden tijd een eigen autoriteit met normen en personeel uit de grond te stampen, of om de kerncentrales stil te leggen, met alle gevolgen van dien voor de energievoorziening. Ook kankerpatiënten die chemotherapie krijgen moeten na het wegvallen van Euratom mogelijk uitkijken naar andere bronnen voor de vereiste radioactieve isotopen, omdat Euratom ook daarvoor verantwoordelijk is. Twee voorbeelden die in mijn ogen wijzen op de Britse onwetendheid en op het feit dat het sinds 1973 bestaande partnerschap met de EU (of de EEG) veel verder reikt dan velen zich kunnen voorstellen. Gewoon opstaan en weglopen zou voor het Verenigd Koninkrijk negatieve gevolgen hebben die nauwelijks te overzien zijn. We kunnen alleen maar hopen dat de Britse delegatie zich, anders dan de foto’s doen vermoeden, toch intensief met de zaak bezighoudt.

Beleggen in VK momenteel nauwelijks mogelijk

Voor ons betekent dit dat je momenteel nauwelijks in het VK kunt beleggen, omdat niet in te schatten is hoe ver de risico’s strekken. Als het pond verder in waarde daalt, dan zou dat op korte termijn positieve impulsen aan de Britse export kunnen geven. Maar op lange termijn zouden dan weer de redenen voor de koersdaling van de munt op de voorgrond treden. We proberen via valuta-opties te profiteren van een verdere koersdaling van het pond.

In Duitsland werden we kort voor de zomerstilte nog verrast door de kartelafspraken van de Duitse voormalige premium-autofabrikanten, met flinke koersdalingen voor de aandelen van Daimler, BMW en Volkswagen tot gevolg. Bij het schrijven van dit stuk, was evenwel nog niet te voorzien hoe verstrekkend de gevolgen daarvan zouden zijn. De kans is echter groot dat de gevolgen ergens tussen slecht en heel slecht liggen. Vooral omdat net bekend werd dat ook de Amerikaanse autoriteiten een gerechtelijk onderzoek starten, en die staan nu niet bepaald bekend om hun lage boetes. Het is afwachten.

Ondanks het slechte nieuws blijven de kapitaalmarkten weinig volatiel. Afgezien van de reeds vermelde greenback, zien we nauwelijks trends.

In elk geval verheugen we ons op de komkommertijd met eerder triviale nieuwsberichten over de verschillende dieren in onze zwemvijvers.

(Guido Barthels, portfolio manager, ETHENEA Independent Investors S.A.).