Uruguay is veel meer dan een 26-puntenwoord met veel klinkers tijdens een potje Scrabble. Het land aan de gelijknamige rivier haalt regelmatig het wereldnieuws met zijn progressieve wetgeving (legalisatie van cannabis), charismatische politici (oud-president José Mujica, de “armste president ter wereld”) of als geboortegrond van generaties fenomenale voetballers.

Terwijl Uruguay met mooie economische cijfers kan uitpakken, begint de economische motor van de buurlanden te sputteren. Dat is omdat Uruguay op vele vlakken niet op zijn buurlanden lijkt. Het is een politiek stabiel land dat transparantie hoog in het vaandel draagt. Brazilië en het halve continent staan in rep en roer door het Odebrecht-schandaal of andere corruptiezaken, maar in Uruguay was er nauwelijks een vuiltje aan de lucht.

De Uruguayaanse economie is heel open: het goede zakenklimaat trekt nieuwe investeringen aan als een magneet. Eind 2017 kondigde de Finse pulp- en papiergigant UPM bijvoorbeeld aan dat het 4 miljard euro aan een tweede fabriek in Uruguay zal spenderen.

De cijfers spreken voor zich: al 11 jaar lang zet Uruguay een groei van gemiddeld 4% neer. Terwijl de buureconomieën beginnen te slabakken, wordt er opnieuw een groei van 3,2% verwacht. Ook de export stijgt flink, onder andere dankzij meer verkeer richting China, de VS en de EU. In het binnenland daalt de armoede drastisch en is de Uruguyaanse middenklasse gegroeid tot 60% van de bevolking.

Uitdagingen

Niettemin blijven er zaken waarvoor men alert moet zijn. Zo bedroeg het begrotingstekort vorig jaar 3%, een resultaat dat zich dit jaar waarschijnlijk zal herhalen. Volgend jaar zijn er verkiezingen, dus ingrijpende maatregelen om de put te dichten zullen er niet meer komen. Uruguay wordt sinds 2004 geregeerd door een links georiënteerde coalitie, die toeliet dat de invloed van de vakbonden op het beleid is toegenomen. Dat is wel een aandachtspunt, maar daarnaast heeft de regering het traditionele open economische beleid gewoon voort gezet.

Miljoenen beestjes

Uruguay is een land van gaucho’s: de vee-industrie is gigantisch. In Uruguay leven 11 miljoen koeien, 3 keer meer dan inwoners. Kwaliteitsrundsvlees is dan ook een trots van Uruguay en een sterk exportproduct. Ook de bosbouw en houtverwerking steken er bovenuit, de sterke pulpindustrie blijft verder groeien. De Uruguayaanse bodem is ook vruchtbare landbouwgrond: naast soja, Uruguay’s tweede exportproduct, wordt er ook rijst, gierst en fruit geteeld, waaronder veel citrusvruchten en druiven voor wijn, nog zo’n nationaal pronkjuweel. Ook de intensieve visserij mag niet worden vergeten. En in Uruguay wordt zelfs kaviaar gekweekt.

Met die landbouwactiviteiten gaan ook vele industrieën in de periferie gepaard. Denk maar aan de drankenindustrie, zuivel of chemische producten. Maar er zijn ook andere industrieën. Zo is Uruguay een belangrijke toeleverancier van auto-onderdelen. Op dit gebied is de economie goed afgestemd op die van de buurlanden: Uruguay produceert de onderdelen, in Brazilië en Argentinië worden ze in elkaar gezet.

Qua diensten mag ook het toerisme niet worden onderschat, al weegt dat niet op tegen de florerende sales-, distributie- en financiële diensten in de steden en vrijzones. Maar ook de software- en IT-services zitten al decennia in de lift: Uruguay is één van ’s werelds grootste software-exporteurs per capita, en de derde grootste in de regio. Die focus op software en IT werd nog verder versterkt door het Plan Ceibal.

Qué?

Plan Ceibal is de naam van een gelijke kansenprogramma, opgestart door de overheid in 2007. Het streeft er onder andere naar om elk kind tussen zes en twaalf en elke leerkracht aan een openbare school een laptop te geven, met gratis toegang tot Internet op school. Dat lukte de overheid in vier jaar tijd: 450.000 laptops werden onder de kinderen verdeeld, ook de allerarmsten. Daarnaast werd het hele land met goede Internet-verbindingen toegerust tegen lage tarieven, lerarenopleidingen werden in een modern jasje gestoken: allemaal maatregelen om de digitale kloof te dichten.

Dit “1 laptop 1 child”-programma werpt zijn vruchten af: een nieuwe generatie whizzkids gaat er creatief mee aan de slag en de interesse reflecteert zich in latere studiekeuzes en de boomende IT-sector. Uruguay exporteert vandaag software-producten naar 52 landen wereldwijd.

In een volgende bijdrage gaan we nog iets dieper in op de belangrijkste troeven van de Uruguyaanse economie en de kansen die er voor Vlaamse bedrijven liggen.

(Bovenstaande bijdrage kwam tot stand in samenwerking met Flanders Investment & Trade)

Meer info: www.flanderstrade.be.