Laabidi staat niet enkel aan het hoofd van FIPA, het Tunesisch promotie-agentschap voor buitenlandse investeringen, maar eveneens van de vorig jaar opgerichte Tunisa Investment Authority (TIA). Die fungeert als single point of contact voor buitenlandse investeerders.

“Drie nieuwe wetten zorgen ervoor dat 2017 in de annalen van Tunesië als overgangsjaar zal geboekstaafd staan,” aldus Kahlil Laabidi. Zo werden vorig jaar de nieuwe Investeringscode, de nieuwe wet op de Hernieuwbare Energieën en de nieuwe wet op de Publiek-Private Partnerships van kracht. Buitenlandse investeerders moeten zodoende makkelijker toegang krijgen tot de Tunesische markt. Momenteel zijn pakweg 3.200 ondernemingen van buitenlandse origine in het Noord-Afrikaanse land actief.

Andere troeven van Tunesië voor buitenlandse kandidaat-investeerders zijn de ligging in de onmiddelllijke buurt van Europa en de beschikbaarheid van menselijk kapitaal. “Het is geen kwestie van kosten, wel van vaardigheden”, merkt de president van TIA op.

Uitbreidingsinvesteringen op hoog niveau

Na de Jasmijnrevolutie in 2011 vielen de buitenlandse directe investeringen met 25% terug. De eerste jaren na de revolutie kenmerkten zich voornamelijk door uitbreidingsinvesteringen van in het land aanwezige bedrijven. Die evolutie zet zich nog steeds door.

“De private sector in Tunesië deed het in 2017 heel erg goed. Hun winsten staan in schril contrast met de armlastige overheid,” valt her en der op te rapen.

Heel wat Tunesische ondernemingen hebben momenteel uitbreidingsinvesteringen op stapel staan. Een voorbeeld is Plastic Electromechanic Company (PEC) in Hamman-Zriba, actief in het spuitgieten voor en de technische toelevering aan uiteenlopende sectoren zoals de automotive, de elektromechaniek en de medische wereld. Dat wil volgend jaar in de buurt van Tunis een vierde fabriek in eigen land bouwen voor opdrachtgevers in de medische wereld. Daarnaast heeft het bedrijf concrete plannen om in 2019 in Algerije een nieuwe fabriek voor automotive-klanten op te zetten.

Vorig jaar noteerde Tunesië 2.628 miljoen TND aan directe buitenlandse investeringen (DBI), een toename met 11,%. In 85% van de gevallen betrof het uitbreidingsinvesteringen, het aandeel van nieuwe investeringen bleef tot 15% beperkt.

“Het objectief van 3.000 miljoen TND aan DBI’s hebben we vorig jaar niet gehaald. Nietttemin zet het cijfer zich gunstig af ten opzichte van 2011 toen gemiddeld sprake was van een investeringsvolume van 2.200 miljoen TND. In 2013 was dat cijfer zelfs tot 1.813 miljoen TND teruggevallen,” zo nog Laabidi.

Of het vooropgestelde cijfer van 3.500 miljoen TDN aan DBI’s tegen 2020 mogelijk is, zal de toekomst uitwijzen.

Nieuwe omgeving

De op 1 april 2017 van kracht geworden investeringscode voorziet onder meer in een vrijere markttoegang, een toleranter vergunningsstelsel, vrijheid van investeren, minder beperkingen voor handelsactiviteiten en een (verregaande) liberalisering van de industrie en de dienstensector. Van vitaal belang binnen het nieuwe kader is de bescherming van de investeerder. Buitenlandse investeerders kunnen, ingeval van betwisting, een beroep doen op internationale arbitrage.

Het nieuwe betoelagingskader voorziet voorts in een brede waaier van premies die op groeidoelstellingen zijn afgestemd. Zo zijn er premies voor de tewerkstelling van personeel, voor productiviteitsverhogende maatregelen, voor milieubescherming, voor investeringen in achtergestelde regio’s, … De nieuwe investeringscode voorziet in een betoelaging van 30% van de totale investeringskosten, begrensd op maximaal 3 miljoen TND. De gemiddelde belastingsvoet bedraagt 25%. Ondernemingen met een zware exportfocus kunnen rekenen op een marginale aanslagvoet van 10%.

“Op termijn willen we naar één enkel tarief van 15 à 20%”, zo nog Khalil Laabidi. “Fiscaliteit is nochtans niet de sleutelcomponent in de nieuwe investeringscode,” weet onze gesprekspartner. “Als investeringscriterium komt dat criterium pas op de zevende plaats bij de investeringskeuze”, luidt het.

Voorts blijft Tunesië heil verwachten van de nieuwe wetten die het voor buitenlandse investeerders mogelijk maakt de investeren in de sector van de hernieuwbare technologieën en de publiek/private partnerships.

Toerisme in herstel

Het toerisme in Tunesië herstelde zich slechts moeizaam na de terroristische aanslagen aan het Bardo-museum en op het strand van Sousse in 2015. Vorig jaar vonden 7 miljoen toeristen de weg naar de Tunesische strand. Voor 2018 rekent men op 8 miljoen. De Belgische, Britse en Franse toeristen lijken de weg te hebben teruggevonden. Met China boort Tunesië momenteel een nieuwe markt aan.