De Transit Connect is gemeten naar grootte de tweede telg uit de Transit-familie en past precies tussen de Courier en de Custom. De Connect, die eveneens in een Tourneo-uitvoering (personenwagenversie) beschikbaar is, leunt erg dicht aan bij wat personenwagens vandaag de dag te bieden hebben, alleen heeft hij zijn tweede zetelrij ingeruild voor extra laadruimte. Hij maakt echter wel van veelzijdigheid, comfort en rijkwaliteiten zijn specialiteit. Kortom, alles wat een bestelwagenrijder of -exploitant maar kan dromen.

Achtergrond

De Transit Connect van de eerste generatie vormde bij zijn lancering in 2003 het antwoord van Ford op de komst van de grotere zogenaamde koerierwagens. Het waren eerst Citroën en Peugeot die met respectievelijk de Berlingo en de Partner hun aanval inzetten op het segment dat tot dan toe het terrein was van de zogenaamde “personenwagens met rugzakje” zoals de Opel Combo, Citroën C15 en Ford Courier. Een beweging die snel gevolgd werd door een aantal concurrenten zoals de Renault Kangoo en de Fiat Doblo. Het antwoord van Ford liet evenmin lang op zich wachten, maar de Transit Connect was van bij zijn introductie een wat groot uitgevallen alternatief, dat eigenlijk de brug sloeg naar de middelzware bestelwagens. Het was het begin van een verdere uitbreiding van het bestelwagensegment, want even later pakten de PSA-merken en Fiat uit met een nog kleinere bestelwagenvariant die respectievelijk Citroën Nemo, Peugeot Bipper en Fiat Fiorino heetten en die helemaal onderaan het bestelwagengamma een nieuw segment creëerden.

De komst van al die nieuwe soorten bestelwagens zorgde ervoor dat het voor constructeurs steeds moeilijker werd om in alle segmenten mee te spelen. De segmenten zijn immers zo gespecialiseerd geworden, dat een soort gegeneraliseerde bestelwagen die in twee segmenten uitgespeeld kan worden, niet meer van deze tijd is. Precies om die reden koos ook Ford er een vijftal jaar geleden voor om de bestelwagenmarkt te benaderen met vier verschillende producten, die dan ook telkens nog met verschillende wielbasissen, lengtes en hoogtes worden aangeboden. Een beslissing die meteen de komst van de tweede generatie van de Transit Connect inluidde.

Vijf jaar later acht Ford de tijd gekomen voor een facelift voor zijn Ford Transit Connect. Enerzijds omdat het merk zijn hele bestelwagengamma oppoetst, maar anderzijds ook omdat er inmiddels weer tal van nieuwe technologieën beschikbaar zijn die de Connect naar een nog hoger niveau kunnen tillen. Vaak gaat het om kleine aanpassingen (zoals het 6-inch grote tablet-vormige Sync 3-multimediasysteem of de actieve grille), maar soms ook om een behoorlijke ommekeer, zoals de komst van een gloednieuwe 1.5 dieselmotor, die meteen in drie vermogens wordt aangeboden. Het instapmodel heeft 75 pk in huis, de tweede motor produceert 100 pk en onze testversie was de topuitvoering uit het dieselgamma, die 120 pk in huis heeft. Het motorengamma van de Transit Connect wordt verder nog vervolledigd door een 100 pk sterke 1.0 EcoBoost benzinevariant, die vooral zijn weg zal vinden in het vooronder van de Tourneo-uitvoeringen.

Rijgedrag

De Transit Connect 1.5 EcoBlue met 120 pk heeft vermogen en pit genoeg in huis. Zelfs met een lading van 350 kg aan boord, die Ford middels zandzakjes netjes in een houten kist in de laadruimte had gedeponeerd. De krachtigste van de drie diesels doet zijn werk in relatieve stilte en heeft ook onderin de toeren voldoende trekkracht in huis om op ieder moment vlotjes met het verkeer mee te kunnen. Het overschot waarmee deze 120 pk sterke motor zich van zijn werk kwijt, doet vermoeden dat ook de 100 pk sterke variant voldoende mans moet zijn om snelle klussers gepast bij te staan. De 100 pk motor is uiteraard door zijn lager vermogen en lager normverbruik iets CO2-vriendelijker dan ons testvoertuig, dat bij de 120 pk versie 130 g/km bedraagt, terwijl dat bij de versie met 100 pk 123 g/km is.

Ons testvoertuig brengt zijn vermogen via een handgeschakelde zesversnellingsbak naar het asfalt, maar tegen meerprijs kan je eveneens opteren voor de wat comfortabelere achttrapsautomaat. Het gaat hier om een exemplaar met koppelomvormer, die de Powershift-zestrapsautomaat met dubbele ontkoppeling van de vorige generatie vervangt.

De Ford Transit Connect beschikt, zoals al gezegd, ook over een actieve grille. Dat betekent dat de grille in normale omstandigheden gewoon gesloten is, zodat de lucht perfect rond de auto geleid kan worden. Als de motor echter wat bijkomende koeling nodig heeft, openen de kleppen van de grille zich automatisch en krijgt de krachtbron alle luchtkoeling die hem lief is.

Het rijgedrag van de Transit Connect leunt met lading heel dicht aan tegen dat van een personenwagen. Zowel qua vaardigheid als wegligging. Enkel op slechtere wegen, komt de vering soms wat stug over.

Veiligheid

De Transit Connect kreeg nieuwe koplampen, die meer in lijn liggen met het uiterlijk van de rest van de Ford-familie. Ze zijn tegen meerprijs echter ook leverbaar met bi-xenonlampen en LED-dagrijlampen, die voor meer zichtbaarheid zorgen.

De Transit Connect rijdt als een personenwagen, wat resulteert in een ontspannen gevoel achter het stuur. De ruime zijspiegels inclusief breedhoekspiegel zorgen voor een prima zichtbaarheid naast het voertuig. Dit is vooral naar fietsers toe een echt pluspunt, maar helpt ook om in het verkeer de dode hoeken rond het voertuig zo klein mogelijk te houden. Ford heeft zijn gamma veiligheidssystemen overigens verder uitgebreid. Zo is de Connect voortaan tegen meerprijs (790 euro, excl. BTW) leverbaar met een Intelligent Speed Limiter, die de snelheid automatisch aan de toegestane maximale snelheid aanpast wanneer de cruise control ingeschakeld is. We merkten bij onze testen met de Ford Focus echter al op dat die intelligente snelheidsbegrenzer toch niet zo intelligent blijkt te zijn, aangezien hij maximale snelheden die bestemd zijn voor vrachtwagens of maximale snelheden van uitvoegstroken op de autosnelweg wel eens durft te verwarren met de echte geldende snelheidslimiet , waardoor de auto onbedoeld plots sneller of trager begint te rijden. En dat soms zelfs vrij bruusk doet.

Daarnaast is ook de Pre-Collission Assist met voetgangersherkenning leverbaar. Dat is een noodremsysteem dat automatisch stopt wanneer de bestuurder een voetganger voor het voertuig niet opgemerkt heeft. Andere interessante veiligheidsuitrustingen zijn de zijwindstabilisatie en de Active Park Assist, die de Transit Connect zowel parallel als loodrecht autonoom in laat parkeren.

Trailer Sway Control zorgt er op zijn beurt dan weer voor dat wanneer de Transit Connect een aanhangwagen trekt het slingeren van deze laatste tegengegaan wordt. Dat gebeurt door het motorkoppel te verlagen en de betreffende wielen af te remmen, zodat de aanhangwagen onder controle blijft. Trailer Sway Control wordt standaard geleverd, maar is slechts geactiveerd in combinatie met de Ford sleepinrichting, die wel enkel tegen meerprijs leverbaar is.

Tot slot scoort Ford ook in de laadruimte extra punten als het op veiligheid aankomt, want de witte LED-binnenverlichting zorgt ervoor dat de laadruimte in het donker goed verlicht is. Zelfs in combinatie met een rood koetswerk, de kleur die doorgaans voor het grootste “donkergevoel” in een laadruimte zorgt.

Comfort

De Transit Connect is leverbaar in drie verschillende comfortuitvoeringen. De Ambiente vormt het instapmodel en de daarna komende uitvoeringen Trend en Sport leggen elk hun eigen accenten in het luxueuzer en comfortabeler maken van de Connect.

De instaphoogte van de Transit Connect is nagenoeg perfect te noemen. De chauffeursstoel is volledig in de hoogte en lengte regelbaar. Hetzelfde geldt voor de stuurkolom, die zowel in de diepte als in de hoogte over een behoorlijk grote afstand verstelbaar is, zodat iedereen een perfecte houding achter het stuur kan vinden. Toch hebben we onze twijfels bij deze stoelkeuze, want de zitting van deze personenwagenstoel is niet echt lang. Vooral wie groter is dan 1,90 m zal waarschijnlijk in de problemen komen bij deze wat korte zit.

Het Sync 3-multimediasysteem vormt één van de pluspunten van de nieuwe Transit Connect. Het nieuwe en 6” grote aanraakscherm laat zich gemakkelijk bedienen, al vergt het enige tijd om helemaal mee te zijn met de menustructuur van Sync 3. Het belangrijkste is echter dat het scherm heel vlot reageert om vingeraanrakingen. Sync 3 ondersteunt niet alleen spraaksturing, maar ook Apple CarPlay en Android Auto. Bovendien heeft het tablet-achtige scherm ook het voordeel dat het een kwalitatief hoog beeld geeft, wanneer het de beelden van de achteruitrijcamera weergeeft.

Functionaliteit

Ford heeft aardig zijn best gedaan om van zijn Transit Connect een perfecte werkgezel te maken. Op het vlak van functionaliteit en ergonomie zijn er dan ook weinig kritiekpunten te vinden. Er zijn voldoende opbergvakken voorhanden. Tot en met een klein vakje onder de Sync-bediening op het dashboard, dat tegen meerprijs van een inductielader voor smartphones voorzien kan worden, zodat in combinatie met de juiste smartphone draadloos opladen mogelijk is. Daarnaast zijn er nog aflegvakken in de deuren en boven de vooruit en is er eveneens een ruim handschoenenkastje voorhanden. Dat in de deuren ook flessen van 1,5 liter veilig opgeborgen kunnen worden, kunnen we alleen maar toejuichen. Wie opteert voor een versie met een tweepersoonszitbank voor passagiers, kan de rugleuning van het middelste stoeltje van de voorbank net als die van de passagiersstoel opklappen, zodat extra opbergruimte vrijkomt. Zeker omdat het centrale gedeelte neergeklapt omgevormd kan worden in een praktische uitschuifbare tablet waarop dossiermappen of een draagbare computer geplaatst kunnen worden.

De Transit Connect is leverbaar in twee laadlengtes (met respectievelijk 3,7 en 4,4 m³ laadvolume), met één dakhoogte en heeft een laadvermogen van 520 tot 890 kilogram. De laadruimte, die standaard via twee achterdeuren en één zijdelingse schuifdeur toegankelijk is, heeft voldoende sjorogen. Dankzij de twee brede achterdeuren kunnen twee europalletten geladen of gelost worden. De deuren vergrendelen trouwens op 90°, maar kunnen door een eenvoudig systeem ook verder opengedraaid worden. Een ingenieuze val in de tussenwand (de zogenaamde doorlaadklep) tussen cabine en laadruimte zorgt ervoor dat met de SWB-versie zelfs lange stukken van meer dan 3 meter meegenomen kunnen worden, terwijl die laadlengte bij de LWB zelfs oploopt tot 3,4 meter.

TCO

De Ford Transit Connect 1.5 EcoBlue met 120 pk kost in zijn Ambiente-instapversie 16.965 euro, excl. BTW. Wie opteert voor de achttrapsautomaat betaalt 18.065 euro. Voor de wat beter toegeruste Trend-uitvoering moet je 1.735 euro meer over hebben. Ons testvoertuig met Trend-uitrusting en manuele zesversnellingsbak is dus verkrijgbaar vanaf 18.700 euro, excl. BTW. Het gaat hier dan wel om de zwaardere 220 HD, die een HTG van 2.370 kg heeft. Voor de lichtere Transit Connect 200 moet je in de voor het overige zelfde configuratie slechts 18.500 euro, excl. BTW neertellen.

Een schuifdeur aan de rechter- in plaats van de linkerkant kost 250 euro, terwijl een uitvoering met twee schuifdeuren tot een meerprijs van 500 euro leidt. De optielijst van de Transit Connect is trouwens best lang, wat de uiteindelijke eindprijs zal doen oplopen, wanneer je toch wat comfort-, connectiviteits- en veiligheidsuitrusting verlangt. Toch blijft hij qua prijs bijvoorbeeld nog netjes onder wat een gelijkwaardige Volkswagen Caddy moet kosten.

Het sterkste TCO-kenmerk van de Ford Transit Connect is zonder twijfel zijn zuinige natuur. Met een gemiddeld verbruik van 5,72 l/100 km doet hij het bijzonder goed en op het snelweggedeelte tegen 100 km/u geniet hij volop van zijn knappe stroomlijn en tikt hij zelfs af bij 4,69 l/100 km.

Fleet Flits-conclusie

Ford is erin geslaagd zijn Transit Connect nog verder te verfijnen. Dat valt uiterlijk op door het smaakvolle lijnenspel van de tweede besteller uit het Transit-gamma. Hij kreeg echter ook onderhuids een aantal nieuwigheden mee, die de cocktail die deze bestelwagen te bieden heeft nog wat meer oppeppen. We denken hierbij aan de actieve radiatorgrille, het Sync 3-multimediasysteem, de geavanceerde parkeerhulp en de nieuwe en krachtige 1.5 dieselmotor.

Bij de minpunten valt vooral het wat gekke gedrag van de door verkeersborden aangestuurde snelheidsbegrenzer op. Die leidt af en toe tot precaire situaties, zodat Ford op dit vlak nog wel wat werk aan de winkel heeft.

Concurrenten voor de Ford Transit 1.5 EcoBlue 120 SWB

Opel Combo Cargo 1.5 Turbo D 131 pk

Opel rijdt de Combo Cargo voor. Die verrast met uitstekende rijkwaliteiten en een onafhankelijke achteras die borg staat voor een comfortabele vering. Samen met de puike geluidsisolatie maakt dit van de van de Citroën Berlingo of Peugeot New Partner afgeleide Opel besteller één van de meest comfortabele bestelwagens uit zijn klasse. Op motorisch vlak biedt Opel een 1.6 DT dieselmotor met 75 pk of 100 pk of de 1.5 Turbo D, die 131 pk produceert.

Citroën Berlingo 1.5 Blue HDi 130

Citroën vernieuwde vorig jaar zijn gamma compacte bestelwagens. De nieuwe Berlingo ziet er heel wat moderner uit als zijn voorganger en leunt helemaal aan bij de nieuwe familielijn die het merk met de dubbele Chevron bedacht voor zijn C3 en C4. De nieuwkomer is leverbaar met drie dieselmotoren op basis van de 1.6 BlueHDi van de PSA-groep, die 75, 100 of 130 pk in huis hebben. Het ruimer geworden interieur van de Berlingo staat borg voor een uitstekende houding achter het stuur. Veercomfort en goede rijkwaliteiten maken van de nieuwe Berlingo een fijne gezel, ook als het wegdek wat meer putten en hobbels vertoont. Met een laadvolume van 4,40 m³ zit hij duidelijk in de middenmoot van zijn segment.

Volkswagen Caddy 102 pk

De Volkswagen Caddy is gemaakt voor het zware werk. Hij is immers robuust, ruim en beschikt ook nog eens over heel wat laadlengte. Zeker in combinatie met het Flex Plus-pakket. Hij is echter niet met een vergelijkbare krachtbron als de geteste Ford Transit Connect verkrijgbaar, tenzij je opteert voor een 4x4-uitvoering, die wel met een 122 pk sterke krachtbron aangeboden wordt. De 4x2-diesels bestaan immers enkel met 102 of 150 pk. De Caddy zet wel ijzersterke rijkwaliteiten neer, hij laat zich fijn sturen en kan terugvallen op een prima 2.0 TDI krachtbron, die ruim voldoende heeft aan zijn 102 pk om vaardig voor de dag te komen. Net als de Ford lijdt de bestelwagen van Volkswagen aan een iets te omvangrijke optielijst, waardoor het prijskaartje al snel dreigt op te lopen.