Inflatiegeïndexeerde obligaties zijn obligaties waarbij zowel de coupon als de hoofdsom aangepast worden aan de werkelijke inflatie. Daardoor zijn inflatiegeïndexeerde obligaties de enige beleggingsvorm die beleggers toelaat zich te beschermen tegen een verlies aan koopkracht. De coupon zal een stuk lager liggen dan die bij klassieke overheidsobligaties. Maar wanneer de looptijd van de obligatielening verstrijkt of bij een tussentijdse verkoop ontvangt de belegger een hoofdsom en een coupon die geïndexeerd worden op basis van de werkelijk geleden inflatie.

Wanneer de inflatieverwachtingen stijgen zijn inflatiegeïndexeerde obligatie aantrekkelijk in vergelijking met staatspapier. Het verwachte rendement van de lopende obligaties neemt namelijk toe.

Zoals bij alle obligaties zullen dalingen (stijgingen) van de marktrente op inflatiegeïndexeerde obligaties het rendement tussentijds vermeerderen (verminderen). Over de eerste negen maanden van 2009 brachten inflatiegeïndexeerde obligaties een rendement van 8% op.

Dat was beter dan staatsobligaties die 4,2% opleverden. Het extra rendement ten opzichte van staatsobligaties was te danken aan een toename van de verwachte inflatie. De beleggers vreesden enerzijds dat het economische herstel weer zou bijdragen tot een hogere inflatie.

Anderzijds vreesden ze dat de miljarden aan liquiditeitsinjecties door de centrale banken en de politieke overheden vroeg of laat voor een ontsporing van de inflatie zullen zorgen.

Verwachtingen verschillen soms van werkelijkheid

Deze toename van de verwachte inflatie staat in een schril contrast met de ontwikkeling van de werkelijke inflatie. De werkelijke inflatie brokkelde de voorbije kwartalen namelijk fors af omwille van de economische recessie en de forse terugval van de ruwe olieprijs.

Een terugkeer van een (te) hoge inflatie valt op korte termijn niet te verwachten. Zelfs de miljardeninjecties van de overheden zullen er niet in slagen om de inflatie op te drijven.

Het gematigde economische herstel, gecombineerd met een hoge werkloosheid en een zelden geziene ongebruikte productiecapaciteit, zal de inflatie de eerstkomende jaren laag houden.

De werkelijke ontwikkeling van de inflatie loopt overigens wat achter op de conjunctuur. Ten vroegste vanaf 2012 verwachten we dat inflatie weer structureel in het aandachtsveld van de beleggers zal terechtkomen.

Het is mogelijk dat het inflatiecijfer vanaf dan voor langere tijd boven de 2% doelstelling van de Europese Centrale Bank zal uitkomen. Een terugkeer naar de hoge inflatiecijfers van meer dan 10% uit de jaren 70 is evenwel hoogst onwaarschijnlijk.

Risicobeperking is opsteker

Inflatiegeïndexeerde obligaties zijn momenteel fair gewaardeerd. Op basis van het renteverschil met staatspapier gaan de huidige waarderingen uit van een inflatieverwachting van 2,00% voor de komende acht jaar.

Dat is iets onder het historisch gemiddelde voor het eurogebied. Maar deze verwachting is zeker niet te laag omdat we voor een periode staan van enkele jaren met lage inflatiecijfers.

De rente op inflatiegeïndexeerde obligaties daalde tot 1,5%, onder het historisch gemiddelde van 2,03%. Op korte termijn is het mogelijk dat de marktrente nog wat verder zakt en de bezitters van inflatiegeïndexeerde obligaties nog wat winst kunnen realiseren.

Op langere termijn worden de vooruitzichten toch mager. Zo is de huidige marktrente van 1,5% bovenop de inflatie toch maar weinig.

Zodra de beleggers opnieuw bevangen geraken door het inflatiespook, mogelijk al in het najaar van 2009, kunnen de bezitters eieren kiezen voor hun geld en afscheid nemen van hun obligaties.

Beleggers die zo veel mogelijk risico willen mijden en die geen heil zien in converteerbare obligaties of bedrijfsobligaties, zouden best een belangrijk deel van hun staatspapier omzetten in inflatiegeïndexeerde obligaties.

Ook voor lange termijnbeleggers die zich willen indekken tegen inflatie, blijven inflatiegeïndexeerde obligaties koopwaardig.

(Deze informatie wordt gehaald uit met zorg geselecteerde bronnen. Ze is geen aanbeveling in de zin van het KB van 5 maart 2006 betreffende de juiste voorstelling van beleggingsaanbevelingen en de bekendmaking van belangenconflicten. Gezien de specifieke aard van de materie, kan KBC Asset Management geen verantwoordelijkheid dragen over het al dan niet realiseren van de verwachtingen).

(De rubriek “Beleggingsinfo” komt tot stand in samenwerking met KBC Asset Management).