In 2014 richtten Audi, BMW, Nissan, Renault en Volkswagen, de steden Antwerpen, Hasselt, Leuven, Mechelen en Sint-Truiden, de netbeheerders Eandis en Infrax en de partners Blue Mobility/Olympus Mobility en The New Drive EVORA op. Belangrijkste resultaat van het platform is de uitwerking van een “Code Publiek Toegankelijk Laden”. Die moet leiden tot een maximale synergie en analogie van de laadpunten in Vlaanderen.

Elektrisch rijden mag dan al bij uitstek voor stadsgebruik zijn geschikt, het gebrek aan oordeelkundig uitgebouwde laadinfrastructuur zorgt ervoor dat deze vorm van milieuvriendelijke mobiliteit slechts moeizaam van de grond komt.

“De druk op de openbare ruimte maakt de zaken er zeker niet eenvoudiger op. Met 6 miljoen auto’s in Vlaanderen wordt 43% van de publieke en openbare ruimte benut om te parkeren”, weet Keunen.

Drie gemeenschappelijke uitgangspunten

De vijf deelnemende steden aan het EVORA-platform hanteren in hun laadpalenbeleid alvast drie gemeenschappelijke kernpunten, met name Laadpaal volgt wagen, Ladder van laden en Uniformiteit in laadpunten.

Het “Laadpaal volgt wagen”-principe stelt dat laadpalen op basis van de noden van de inwoners worden geplaatst, zodat garantie op gebruik geboden wordt.

“Dat was niet altijd het geval met de zogenaamde proeftuinen,” meldt Keunen.

In een aantal steden zal aanvullend ook in laadpalen worden voorzien op strategisch interessante plaatsen, zoals bijvoorbeeld parkings van supermarkten. Antwerpen-stad plaatste eerder tien laadpunten volgens het “Wagen volgt paal”-principe. In de praktijk bleek de vraag niet altijd voldoende groot.

De “Ladder van laden” spitst zich toe op het maximaal herleiden van de druk op de openbare ruimte bij het plaatsen van laadpalen. Bij aanvraag door een bewoner voor het plaatsen van een laadpaal zal in eerste instantie worden gekeken of dat op het eigen terrein kan. Zoniet wordt in een volgende stap gekeken naar de aanwezigheid en bezettingsgraad van bestaande oplaadpunten binnen een straal van 250 meter. Is dat niet of onvoldoende het geval, wordt nagegaan of een nieuw oplaadpunt in parkeergarages of andere publiek toegankelijke parkeervoorzieningen kan worden geplaatst. Blijkt dat ook niet mogelijk, dan rest als laatste trede in de ladder de plaatsing van een bijkomend laadpunt in het straatbeeld.

Laatste “item” in de “Code Publiek Toegankelijk Laden” is “Unformiteit in laadpalen” waarbij de betalingsmogelijkheden, de snelheid van laden en de toegankelijkheid van de oplaadpunten worden gegarandeerd.

Vlaanderen: 5.000 extra-laadpunten tegen 2020

De Vlaamse regering besliste onlangs tegen 2020 vijfduizend extra laadpunten (lees: 2.500 laadpalen, nvdr.) op (semi-)publiek domein uit te rollen. Een belangrijke rol hierbij is weggelegd voor de netbeheerders Eandis en Infrax, in samenwerking met private leveranciers en de lokale besturen. Bedoeling is dat de gebruikers van een elektrisch voertuig met slechts één kaart aan alle laadpunten kunnen opladen.

De verschillende laadpunten zullen in een centrale databank worden verzameld zodat de gebruiker, via een app, snel het dichtstbijzijnde oplaadpunt kan vinden. België telt momenteel zowat 320 laadpalen op publiek terrein en een paar duizend op privaat terrein.

Voor EVORA is het werk nog niet gedaan. Zo wordt met de partners bekeken of de platformwerking kan worden bestendigd. Bedoeling van EVORA is actief te werken aan de introductie van een uniforme laadkaart en de “Code Publiek Toegankelijk Laden” een breder draagvlak bij de Vlaamse steden en gemeenten te bezorgen (lees: integratie in de concessievoorwaarden, nvdr.).