Net als bij onze vorige test van de Volvo V90, kunnen we ook nu niet anders dan even te grasduinen in onze herinneringen. Alleen gaan we deze keer niet terug naar de jaren ‘80 van de vorige eeuw, maar zoeken we ons heil ergens halverwege het laatste decennium van diezelfde eeuw. Een tijd waarin Kia het bijzonder moeilijk had om mee te kunnen met de andere automerken. Een testrit met een Kia was in die tijden als een abonnement nemen op kleine of grotere problemen. Een Pregio bestelwagen die bij momenten een gaspedaal had, dat eerder als rem werkte, een Kia Carens die plots een klapperend geluid maakte zodra je boven 90 km/u uitkwam, omdat … de rubberen dichting van de voorruit doodleuk losgekomen was, een Kia Sportage die plots en op onverklaarbare wijze zijn vermogen verloor, om dat later weer terug te krijgen, zonder dat de KIA-dealer daar een plausibele uitleg voor kon geven, en een Kia Rio met buitenspiegels die alles deden behalve een blik naar achteren gunnen. Kortom, het Kia uit zijn beginperiode kreeg van ons geheid een onvoldoende op het rapport.

Achtergrond

De wat strenge overpeinzingen uit het verleden onderstrepen echter alleen maar de weg die Kia - dat onderweg overgenomen werd door Hyundai - inmiddels heeft afgelegd. Een Kia heeft vandaag geen kinderziektes meer die je de gordijnen injagen. Sterker nog, Kia maakt vandaag oerdegelijke auto’s, die ook nog eens heel plezierig rijden en er verdraaid leuk uitzien. Bovendien gaat geen enkele Kia de deur uit bij een Kia-dealer zonder een garantie van maar liefst zeven jaar. Het Zuid-Koreaanse merk mag dan ook met recht en reden als trotse sponsor optreden tijdens het WK voetbal dat momenteel in Rusland aan de gang is, want Kia is duidelijk helemaal volwassen geworden.

Kia onderstreept die evolutie overigens niet alleen met zijn sponsorship van het WK voetbal, maar ook met enkele nieuwe en fel gesmaakte creaties, die de afgelopen maanden het levenslicht zagen. De Stinger is daarvan de duidelijkste exponent, want voor het eerst zoekt Kia bewust het hogere segment op en komt het voor de dag met troeven die verleiden.

Kia heeft goed rondgekeken voor men op de tekentafel aan de slag ging. Het resultaat van al dat tekenwerk is een lijnenspel dat op bepaalde manieren aan modellen van andere merken doet denken. “Hij heeft wat van een Maserati”, zegt de ene. “Nee, er zit duidelijk wat van een Audi A5 Sportsback in”, zal een andere daar niet geheel onterecht tegenin brengen. Terwijl een derde dan weer fijntjes zal wijzen op de luchthapper vooraan, die wel weggelopen lijkt van een Lexus. En ook naast de goddelijk mooi getekende Alfa Romeo Giulia zal de nieuwe Stinger evenmin verbleken. Kortom, het is een auto die indruk maakt, zelfs als je er alleen maar naar kijkt.

Rijgedrag

Wanneer we de Stinger de sporen geven, valt meteen op dat Kia niet alleen met uiterlijke pracht wil pronken. De Stinger rijdt verduiveld goed van bij de eerste meters en doet ons al na enkele kilometers verlangen naar de bochtige en technische afdalingen uit ons Ardennenparcours. We hebben zelden een auto gehad, die ons van bij de eerste meters zoveel “goesting” gaf. Kia koos bij zijn Stinger voor achterwielaandrijving en poneert daarmee meteen ook zijn hoge ambities. Het wil zijn voet zetten naast die andere meester in achterwielaandrijving uit München. Om dat voornemen helemaal kracht bij te zetten kocht het vooraf ook nog eens één van de sterkhouders van BMW M (de sportieve tak van de Bayerische Motoren Werke) weg. Die man, Albert Biermann, superviseerde de ontwikkeling van de Stinger en moet gezien hebben dat het goed was, want de Kia stuurt zoals een Gran Turismo behoort te sturen. Zo centreert het stuur perfect en biedt het ook nog eens voldoende feedback, zodat je als bestuurder altijd precies weet waar je mee bezig bent én vooral waar je auto mee bezig is.

De Stinger toont zich trouwens ook van zijn beste kant op wat meer oneffen weggedeelten. De schokdempers doen hun werk dus prima. De Stinger is bovendien een heel evenwichtige auto, die zich zelden op een foutje laat betrappen. Zelfs wanneer je door onverwachte verkeersomstandigheden even snel moet bijsturen. Hij rijdt ook gewoon heel prettig omdat je, wanneer je dat wilt, de achterkant lekker los kan laten. Die overstuurneiging dankt de Stinger aan zijn sperdifferentieel, dat echter zo goed zijn werk doet, dat de auto nooit bruusk dreigt uit te breken.

Motorisch kwijt de 2.0 CRDi zich zeer goed van zijn taak. Zijn 200 paardjes zorgen voor een gul vermogen, dat aangevuld wordt met een uitstekend maximaal koppel van 440 Nm. Is het door die gulheid, waardoor hij zelden echter op de proef gesteld wordt dat hij bij het rijden zo stil overkomt? Het zou best zo maar eens kunnen zijn. De standaard achttrapsautomaat assisteert de krachtbron trouwens haast feilloos. Hij reageert direct, soepel en toont zich op elk moment alert.

Veiligheid

De veiligheidsuitrusting van de Kia Stinger mag zeer volledig genoemd worden. Bovendien is de actieve veiligheidsuitrusting ook nog eens helemaal standaard zodat je zonder meerprijs de weg op mag met een adaptieve snelheidsregelaar, een dodehoekwaarschuwing, een functie die waarschuwt voor achteropkomend verkeer, een spoorassistent, 360°-camera en head-up display. Op passief veiligheidsvlak excelleert de Zuid-Koreaan eveneens, want naast de airbags die ook andere constructeurs uit dit segment bieden, levert Kia op de Stinger ook nog een knie-airbag voor de bestuurder.

Comfort

De Kia Stinger wist ons te verrassen en zelfs te overdonderen met zijn comfort. De ophanging kwijt zich perfect van zijn filterende taak en ook de stoelen zitten erg goed. Het enige nadeel is de wat lage zit, waardoor in- en uitstappen voor wat oudere mensen wat moeilijker kan verlopen. Zoiets is echter eigen aan het coupé-concept van deze Stinger.

Voor het overige weet de Stinger te overtuigen dankzij zijn geluidsisolatie, terwijl hij ook nog eens de koetswerkbewegingen goed in de hand houdt. Het zorgt er eigenlijk voor dat je achter het stuur soms het idee krijgt dat alles zo soepel en vlot verloopt, dat je enigszins uit het oog zou verliezen hoe vaardig en vinnig deze toch 1.678 kg zware coupé eigenlijk wel is.

De Kia Stinger is op de achterbank overigens opvallend ruim te noemen voor een coupéberline. Hij klopt op dat vlak in elk geval ruimschoots de Audi A5 Sportback, die we enkele maanden geleden testreden.

Functionaliteit

De Stinger trekt dat ruimtegevoel ook door naar zijn koffer. Zijn 406 liter grote bagageruimte moet wat onderdoen voor zijn rechtstreekse concurrenten, maar hij maakt dat goed door de gebruiksvriendelijke vorm van zijn koffer, waardoor hij toch opvallend veel praktisch nut in huis heeft. Ook al door zijn breed openzwaaiende kofferklep annex vijfde deur, die ruim toegang tot de kofferruimte biedt.

TCO

De TCO is zowat de Achilleshiel van de Kia. Hij komt immers uit op een CO2-uitstoot van 147 g/km, waardoor hij een fiscale aftrekbaarheid van slechts 70% heeft. Uiteraard heeft die hoge CO2-uitstoot eveneens een effect op zijn VAA, BIV en verkeersbelasting. Daar tegenover staat dan weer dat de Kia niet goedkoop is in aanschaf, maar wel bijzonder veel uitrusting standaard aan boord krijgt. Daardoor toont hij zich in de eindafrekening niet echt duurder dan zijn rechtstreekse concurrenten. Nadeel van die ruime standaarduitrusting is natuurlijk wel dat wie op zijn catalogusprijs wil beknibbelen om een betere beurt te maken bij de berekening van de VAA er bij de Kia niet echt voor kan kiezen om een paar duurdere extra’s te laten vallen. “What you see, is what you get”, is dus zeker van toepassing op de Stinger.

De Stinger scoort gezien zijn hoge eigengewicht behoorlijk met een gemiddeld verbruik van 7,71 l/100 km. Het Ardennentraject, waar hij dankzij zijn wegligging uitnodigt tot een sportieve rijstijl loopt het verbruik met 10,76 l/100 km wel wat hoger op. Het is op zo een momenten dat de Stinger niet kan wegsteken dat zijn 2.2 CRDi-motor eigenlijk wat te groot is om op dit vlak te wedijveren met de Duitse concurrentie die hem voor de voeten geworpen wordt.

Voer voor sportieve huisvaders

De Stinger GT Line 2.2 CRDi is - het klinkt gezien zijn ruime uitrusting en zijn hoge graad van comfort en rijplezier een beetje raar - het instapmodel van de Stinger. Dat overigens zowel met achterwielaandrijving als in AWD verkrijgbaar is. De sportieve huisvader die echter pure sportiviteit achter het stuur zoekt (en niet op een fiscale euro meer of minder hoeft te kijken), opteert misschien beter voor de Stinger GT. Die heeft een 3.3 turbomotor onder de motorkap, die 370 pk loslaat op de voor- en achterwielen. Deze V6-versie is inderdaad altijd op de vier wielen aangedreven.

Met een maximaal koppel van 510 Nm ontpopt de Stinger GT zich als een echt bakbeest. Hij sprint van 0 naar 100 in 4,9 seconden. Best een knappe prestatie voor een gewichtige auto als de Stinger. Je kan trouwens nauwelijks wat anders verwachten van een auto die ontwikkeld werd op de Nordschleife, het meer dan 22 km lange asfaltlint naast de moderne Nürburgring, dat vandaag nog altijd gebruikt wordt voor de races van de VLN Langstreckenpokal, maar eveneens dienst doet als ontwikkelingscircuit voor tal van automerken. De Kia Stinger werd net op dat voortdurend golvende en zeer bochtige circuit fijntjes afgeregeld. We begrijpen nu meteen ook waarom we tijdens ons Ardennentraject zoveel plezier hadden met de dieselvariant van deze V6.

Fleet Flits-conclusie

Kia kan geen gebrek aan lef verweten worden. De Stinger neemt immers de handschoen op tegen het kruim van de premium-merken in een segment dat het speelterrein van deze laatste is. Alleen al die durf verdient onze bewondering. Dat de Stinger er meteen ook in slaagt die premiummerken de baard af te doen op meerdere gebieden, doet onze sympathie voor deze overigens knap gelijnde coupé-berline alleen maar toenemen.

Betekent dit meteen ook dat Kia met de Stinger een succesnummer in huis heeft dat als zoete broodjes gaat verkopen? Daar is de kans op succes dan weer iets minder groot. Allereerst omdat Kia sowieso al van goeden huize zal moeten komen om de traditie en de reputatie van de concurrentie aan gort te rijden. Een BMW- of Audi-rijder verleid je nu eenmaal niet zo gemakkelijk. Daarnaast zijn de krachtbronnen die momenteel in het gamma zitten (een 2.0 turbo benzine, een 3.3 turbo benzine V6 en een 2.2 turbodiesel) niet meteen de meest CO2-arme leerlingen uit de klas, wat meteen afgestraft wordt door de fiscus. En die afstraffing zal nog altijd een belangrijke impact hebben op de car policy van de meeste bedrijven.

Zelfstandigen of ceo’s die zichzelf met heel wat rijplezier in de watten willen leggen en tegelijk willen bewijzen dat ze anders dan anderen durven denken en doen, zouden in de Stinger misschien wel eens helemaal hun ding kunnen vinden. Zolang ze daarbij uiteraard niet vallen over het hoge VAA en de weinig democratische BIV en verkeersbelasting.