De Ford Mustang is intussen uitgegroeid tot een legendarische naam in de Amerikaanse autogeschiedenis. We kennen de Mustang allemaal als een echte krachtpatser die niet eens zoveel geld kost, maar toch handenvol rijplezier oplevert en je de kans geeft rond te rijden in een echt icoon. Laat Ford nu net die modelnaam, die zoveel binding heeft met het ongeremde brandstofverbruik dat doorgaans gepaard gaat met de V8-motoren die steevast in het vooronder van zo een Mustang pasten, gebruiken voor zijn eerste … volledig elektrische auto voor het grote publiek. Heiligschennis of gewoon een fantastische marketing-zet? Fleet-Flits onderzocht het voor u.

Mustang … het is een naam die in autoland al sinds halverwege de jaren zestig van vorige eeuw klinkt als een klok. Toen, in 1964, bedacht Ford immers een nieuw model met een naam die deed denken aan een echt Amerikaans raspaard (en dat is letterlijk te nemen …).

Achtergrond

Toegegeven, het was een goede zet, want de nieuwe sportief uitziende auto die tegen een voor die tijden zeer democratische prijs werd aangeboden, droeg inderdaad veel van de kwaliteiten van dat in Noord-Amerika rondzwervende paardenras in zich. Al moeten we de romantische band tussen paard en auto toch ook enigszins doorprikken, want John Najjar, de stylist, die de lijnen van de Ford Mustang bedacht, was gewoon een grote fan van de P-51 Mustang, een Amerikaans gevechtsvliegtuig dat in de Tweede Wereldoorlog furore had gemaakt. Hoe dan ook, de Mustang van Ford verwees dus tegelijk naar twee begrippen die oer-Amerikaans waren, maar had tegelijk ook meer dan genoeg troeven om ook zelf een legende te worden.

Tijden veranderen echter en de komst van een 2,3-liter EcoBoost-motor, naast de klassieke V8-motor, was in 2018 al een veeg teken aan de wand. Het rijk van de V8-motoren is immers tanende (hoewel de klassieke Mustang opnieuw enkel nog met een V8 leverbaar is). Sterker nog, ook het einde van het rijk van de verbrandingsmotor zelf is inmiddels in zicht (Vlaanderen bant hem immers normaal vanaf 2029). Vandaar dat Ford proactief al met de reconversie bezig is en die verloopt (voorlopig) nu eenmaal langs de elektrische weg. Dat die eerste echt elektrische Ford voor de grote massa dan een Mustang badge opgeplakt krijgt, mag door sommigen als een soort blasfemie gezien worden, maar kan ook net zo goed als een heel handige “move” van het merk met het blauwe ovaal beschouwd worden. Staat een Mustang immers niet voor kracht, snelheid en rijplezier? Of voor vrijheid achter het stuur? Het zou zomaar kunnen dat de tweede stelling dus wel eens de juiste zou kunnen zijn, op voorwaarde dat daar ook redelijk wat elektrisch rijplezier tegenover staat. En laat dat nu net zijn wat Fleet-Flits voor u wilde achterhalen.

De cijfers zien er alvast veelbelovend uit, want de Ford Mustang is leverbaar met 269, 294 of 351 pk en wie voor de GT kiest, mag zelfs met 487 pk de weg op. Bovendien schermt Ford met een behoorlijk aantrekkelijke autonomie, snelle laadmogelijkheden en een verkoopprijs die veel andere elektrische modellen in de wind zet. Door al die eigenschappen te koppelen aan het sterke merk “Mustang” tracht Ford de conversie richting elektrisch rijden sexy te maken.

Het Amerikaanse merk heeft trouwens best wel goed nagedacht over die overstap naar elektrisch en, bij uitbreiding, over de toekomst van de autoverkoop in het algemeen. De Ford Mustang Mach-E koop je immers niet zoals een gewone auto. Je kan hem niet in de showroom van de dealer bestellen en diezelfde autohandelaar met Ford-embleem op zijn showroom heeft ook geen enkel model in stock staan, waarmee je snel aan het rijden bent. Behalve dan voor een testrit. Dat zit zo: Ford heeft voor de Mustang Mach-E een nieuw distributiesysteem bedacht, waarbij de Ford-dealer voortaan enkel één of twee showroom-modellen aankoopt en enkele testexemplaren kan leasen. Daarmee kunnen potentiële klanten dan kennis maken met het elektrisch rijden op Ford-wijze. Het voordeel van deze aanpak is dat dealers niet langer hoeven te investeren in een fiks aantal nieuwe modellen, terwijl voor Ford de logistiek en het voorraadbeheer ook een pak gemakkelijker wordt. De volledige Europese voorraad wordt immers centraal beheerd en van daaruit worden nieuwe voertuigen via de dealer aan de klant geleverd.

De nieuwe marketing-aanpak betekent meteen ook dat de klant minder keuze heeft in het volledig samenstellen van zijn voertuig met tal van accessoires. Ford biedt van de Mustang Mach-E immers slechts twee types met standaard range (achterwiel- en vierwielaangedreven) aan, terwijl beide aandrijfvarianten ook nog eens met Extended range leverbaar zijn. Het gamma wordt tot slot nog afgerond met de nog krachtigere GT, die enkel met integrale aandrijving te krijgen is. Ook het kleurenpallet is bijzonder beperkt gehouden (space wit, star wit, zwart, grijs, zilver, blauw, geel en rood), terwijl twee interieurtypes en een Technology Pack + de enige twee andere keuzemogelijkheden zijn. Dit alles moet ervoor zorgen dat Ford zeer snel op aankoopbeslissingen van klanten kan inspelen en zo de Mustang Mach-E van hun keuze heel snel kan leveren.

Rijgedrag

Zoals we eerder aanhaalden, komt het er voor Ford echter op aan om zijn Mustang Mach-E meteen goed in de markt te zetten. Met een alternatieve verkoopstrategie, maar ook met prestaties en rijplezier die van deze “Electric Stang” echt wel een hebbeding maken. Tegelijk wilde de constructeur niet dat dit elektrisch raspaardje de laatste adepten van de enige echte Mustang zou wegjagen, zodat die nieuwe elektrische Mustang toch voldoende anders moest zijn dan de tweedeurs-sportwagen die de Mustang altijd al geweest is. Vandaar dat voor een cross-over werd geopteerd, die tegelijk ook de familievader naar het merk Mustang kon lokken. Als je de wortels loslaat, laat je ze maar beter niet een beetje maar heel erg los, moeten de opvolgers van Henry Ford gedacht hebben.

Dat betekent echter meteen ook dat het rijgedrag van deze Mustang Mach-E van een heel andere orde mocht (en moest) zijn. Toch verloochent de Mach-E zijn verleden niet helemaal, want ook al is hij voortaan een SUV, toch wil hij nog altijd bekoren met rijplezier en uitstraling. Wij kozen bewust voor de RWD omdat de achterwielaangedreven variant meer autonomie biedt dan de vierwielaangedreven versie, die door zijn twee elektromotoren nu eenmaal meer elektrische energie gebruikt.

Al moeten we wel bekennen dat we die integrale aandrijving misten door de eerder natte weersomstandigheden waarin we de Ford Mustang Mach-E over ons testparcours joegen. Het onmiddellijk aanwezige motorkoppel, dat zo tekenend is voor elektrische wagens, zorgde er op de door vallende bladeren bij wijlen spekgladde wegen voor dat de Mustang soms moeite had om zijn vermogen bij het accelereren op het asfalt over te brengen en ook tijdens het remmen had hij het niet onder de markt om zijn 294 pk in het gareel te houden. Een gedrag dat we trouwens volledig mogen toeschrijven aan de uitzonderlijke omstandigheden, want tijdens de andere dagen van onze testweek etaleerde de Mustang een haast onberispelijk weggedrag dat ons helemaal kon verzoenen met het autorijden van morgen – lees: zonder verbrandingsmotor - waarbij je haast zoemend over de weg zweeft. Al is zoemend bij deze Mustang Mach-E ook niet helemaal juist, want Ford bedacht een leuk extraatje dat de heimwee naar de brullende V8 een beetje moet goed maken. Wanneer je het gaspedaal diep indrukt, laat de Mach-E immers als het ware zijn “E” vallen en hoor je een geluid wat in de richting van het gebulder van een V8 gaat. Leuke gadget, die echter niet wegneemt dat zwakke weggebruikers zich nog altijd een hoedje schrikken wanneer je met de Mustang Mach-E plots om de hoek komt …

Niettegenstaande de Mustang Mach-E toch ruim twee ton op de weegschaal brengt, blijft hij zich in alle omstandigheden bijzonder dynamisch gedragen. Hij sprint in 6,4 seconden van 0 naar 100 km/u, waardoor hij zeker in de eerste meters niet alleen een meer dan geduchte concurrent is voor de auto waarmee hij zijn naam deelt, maar dat ook is voor tal van andere wagens met sportieve inslag.

De Mach-E kan ook overstappen op éénpedaalsbediening, waarbij het loslaten van het gas meteen de rem activeert. Dit systeem werkt eigenlijk iets te enthousiast en is ook niet gradueel instelbaar. Daardoor is het als het ware alles of niets en alles betekent in het geval van de elektrische Mustang ook echt “alles”, waardoor het afremmend effect zelfs iets te overdreven aanvoelt. Vandaar dat wij voor onze testrit toch maar voor de bediening met twee pedalen opteerden. Het rempedaal laat zich overigens ook best moeilijk doseren, maar dat is een inmiddels oud (nu ja …) zeer bij elektrische wagens.

Veiligheid

De Ford Mustang Mach-E krijgt een heel arsenaal veiligheidsuitrustingen mee. Centraal staat de Intelligent Adaptive Cruise Control, die verder aangevuld wordt door een Pre-Collision Intersection Assist, Lane Centering en een handsfree mode, die om wettelijke reden in de EU slechts beperkt werkt.

Ford ziet zijn Mustang Mach-E niet als een zogenaamde performance car, maar heeft hem toch bedacht met aardige rijkwaliteiten die niet alleen rijplezier bieden, maar ook de rijveiligheid ten goede komen. Opvallend detail is dat deze dynamische kwaliteiten, waarmee alle voor Europa bestemde Mustang Mach-E’s toegerust zijn, ontwikkeld werden op de Ford-testbaan in Lommel. De Mach-E heeft dus ook een echte ziel die het predicaat “Made in Belgium” mee mag krijgen.

De Mach-E is overigens ook nog als AWD verkrijgbaar. Je geeft dan wel iets van zijn autonomie prijs, maar krijgt daarvoor wel de in alle weersomstandigheden stabielere vierwielaandrijving in de plaats.

Comfort

Wie de Mustang Mach-E voor het eerst ziet, zou bij die eerste aanblik misschien kunnen denken dat hij afgeleid is van de Ford Kuga, waarmee hij toch minstens het concept deelt. Als je hem echter van wat dichterbij gaat bekijken, valt op dat de ontwerpers van Ford toch vooral het coupé-achtige van de Mustang in de cross-over die hij vandaag is, hebben trachten te verwerken. Al vind je daar binnenin niet meteen iets van terug. Het eigenlijke dak loopt immers verder door naar achteren dan de zijruiten je willen doen geloven. Het voordeel van dat design-trucje is dat er ook op de achterbank voldoende hoofdruimte is. Tel daar ook de meer dan behoorlijke knieruimte bovenop en je kan niet anders dan vaststellen dat de Mustang Mach-E rijplezier weet te koppelen aan de karakteristieken van een familiewagen, die op alle zitplaatsen comfort en ruimte biedt.

Het rijcomfort is over het algemeen ook zeer goed te noemen, al is de ophanging iets te hard afgesteld, waardoor die de oneffenheden in het wegdek iets te nadrukkelijk weergeeft in het interieur. Daardoor heb je nogal eens het gevoel dat de achterkant van de auto de voorkant wil inhalen.

Ford heeft aan de buitenkant alle registers opengetrokken om van de Mustang Mach-E een auto te maken die de hoofden van omstaanders doet draaien. Een fraai lijnenspel, achterlichten die toch een duidelijke knipoog zijn naar de oer-Mustang en de nadrukkelijk aanwezige Mustang-afbeelding op het radiatorrooster, dat eigenlijk geen rooster meer is vermits een elektromotor geen instroom van verkoelende lucht meer nodig heeft. In het interieur zijn de ontwerpers echter iets minder assertief aan de slag geweest. Hard plastic voert iets meer dan we dat zouden willen de hoofdtoon in een interieur dat toch wat donker aandoet. Gelukkig wordt dit gevoel smaakvol doorbroken dankzij het gigantische 15,5” grote aanraakscherm, dat zich in de praktijk toch wel wat gebruiksvriendelijker en ergonomischer toont dan de grote tablet die ook in de Tesla’s de boventoon voert.

Functionaliteit

Bij gebrek aan een motor in het vooronder, heeft Ford de Mustang Mach-E vooraan voorzien van een zogenaamde “frunk”, wat staat voor een kofferruimte onder de motorkap. Deze is 81 liter groot en om wettelijke redenen van Amerikaanse oorsprong onderverdeeld in enkele compartimenten. Amerikanen zijn er immers als de dood voor dat een kindje of een huisdier in de frunk zou kruipen. De onderverdeling kan evenwel weggenomen worden, zodat een grote 81 liter ruimte voorhanden kan zijn voor wie dat wil. De kofferruimte achteraan is 402 liter groot en wanneer de achterbank neergeklapt wordt, staat zelfs een laadruimte van maar liefst 1.420 liter ter beschikking.

Met een beloofde autonomie van 610 km, die in de praktijk van ons testparcours toch eerder richting de 450 km uitging, positioneert Ford zijn Mustang in een wat hoger segment, waarin ook kilometervreters die de elektrische toer op willen gaan, kunnen shoppen. De Mustang Mach-E heeft inderdaad een rijbereik dat tot de grootste in zijn klasse behoort. Dat heeft hij onder meer te danken aan zijn batterijvermogen van 88 kWh.

Met een laadvermogen van 11 kW wisselstroom en 150 kW gelijkstroom kan de Mustang Mach-E ook zeer snel weer opgeladen worden. Theoretisch kan de batterij daardoor op 36 minuten opgeladen worden aan een snellader (150 kW) van bijvoorbeeld Ionity, het netwerk waarvan Ford één van de dragende investeerders is. In de praktijk klopt deze belofte voor een lading tot 80%, want de laatste 20% duurt toch gevoelig langer, maar laden tot 100% aan een snellader is eigenlijk met het oog op de levensduur van de batterij ook gewoon af te raden. Aan een 50 kW snellader duurt een oplaadbeurt om en bij 1,8 uur. Laden aan de gewone muurstekker thuis (2,3 kW) neemt voor een volledige laadbeurt wel nog altijd 39 uur in beslag, zodat een wallbox (11 kW) waarschijnlijk een beter alternatief is, want daarbij duurt een volledige oplaadbeurt zowat 6 uur.

TCO

Met de volledig elektrische Mustang Mach-E zit je vandaag al helemaal goed voor het elektrisch rijden dat de overheid in ons land vanaf 2026 (voor professionele bestuurders) en vanaf 2029 (voor private bestuurders) voor ogen heeft. Dat elektrisch rijden wordt ook vandaag al fiscaal beloond want met een voordeel van alle aard van 160,43 euro en een fiscale aftrekbaarheid van 100% mag ons testvoertuig met recht en reden een interessante bedrijfswagen genoemd worden. Zeker wanneer je daar ook nog zijn prijs van 56.150 euro, incl. BTW, mee in overweging neemt. Wie overigens voor de achterwielaangedreven basic variant (48.000 euro, incl. BTW) opteert, ziet zijn voordeel van alle aard nog verder dalen naar 137,14 euro.

Met een gemiddeld verbruik van 20,0 kWh zet de Mustang ook op verbruiksvlak resultaten neer, die de TCO-controller van het bedrijf gunstig zullen stemmen. Kortom, Ford boort met de Mustang Mach-E mogelijk een goudader aan, waarmee het de premium-merken in het nieuwe elektrische autoland het vuur aan de schenen zou kunnen leggen. Hierdoor wordt de ambitie van de Amerikanen om jaarlijks 30.000 van de 50.000 geproduceerde Mach-E’s naar Europa door te sluizen misschien toch niet zo utopisch als die op het eerste gezicht lijkt.

Fleet-Flits conclusie

Ford hoopt dat zijn Mustang Mach-E een benchmark voor het merk wordt. En dat zowel in de nieuwe elektrische mobiliteit als in de positionering van het merk Ford én het merk Mustang. De eerste aanzet met deze Mustang Mach-E RWD Extended oogt in elk geval veelbelovend, want Ford is erin geslaagd een auto in de markt te zetten die tegelijk een knipoog geeft richting het verleden van het merk, maar ook veel munitie meekrijgt om het te maken in de toekomst van het autorijden.

Met een aantrekkelijke prijs, interessante verbruikscijfers, veel binnenruimte en rijkwaliteiten die als behoorlijk goed mogen worden omschreven, heeft de Mustang Mach-E inderdaad heel wat troeven in handen om vlot de showrooms uit te rijden. Al hoef je dat laatste niet al te letterlijk te nemen, want dankzij een nieuwe verkoopstrategie (vanaf het Internet) hoopt Ford zijn dealers ook wat meer financiële zuurstof te geven in deze voor hen moeilijke tijden. Dat het merk daarmee tegelijk zijn eigen voorraad- en productiehuishouding vereenvoudigt, is meteen mooi meegenomen, terwijl de klant zijn auto vanuit de centraal Europese Mustang-voorraad ook sneller geleverd zou moeten krijgen.

Is de Mustang Mach-E dan uitsluitend een hoera-verhaal? Zo ver durven we niet te gaan, want de materiaalkeuze in het interieur had iets beter mogen zijn voor een auto die toch in het vaarwater van de premium-jongens terecht wil komen.

Concurrenten voor de Ford Mustang Mach-E

BMW iX

BMW blijft met de iX zijn traditionele waarden trouw, ook al ligt er dan geen verbrandingsmotor meer in het vooronder. De iX heeft handenvol rijplezier in huis, dat hij op zeer levendige en vaardige wijze tentoon spreidt. Tegelijk is hij echter opvallend praktisch en comfortabel. En hij is ook gewoon opvallend! De iX draagt immers de nieuwe design-taal van het merk uit München in zich met zijn smalle koplampen en vooral zijn reusachtig uitgevoerde BMW-niertjes, die op die manier echte nieren geworden zijn. Als het op rijbereik aankomt, is het vooral de iX xDrive50 (630 km) die kan concurreren met de Ford Mustang Mach-E. Alleen kost die dan wel 97.950 euro, waardoor de BMW toch wel een heel dure concurrent wordt.

Volkswagen ID.4

Volkswagen gaat met de ID.4 vol de concurrentiestrijd met de Mustang Mach-E aan. Beide modellen zijn bijzonder aan elkaar gewaagd als het op de prijs aankomt en ook qua rijbereik dingen ze met zowat dezelfde cijfers om de hand van potentiële kopers. Het merk uit Wolfsburg houdt het echter wat het vermogen betreft een stuk bescheidener dan de Amerikanen, want met 204 pk ben je niet meteen een geduchte concurrent voor de 400 paardjes van de “Electric Mustang”. De ID.4 steekt de “Stang” echter wel de loef af als het aankomt op binnen- en kofferruimte.

Tesla Model Y

Tesla mag als een rode lap op de stier beschouwd worden voor de meeste autoconstructeurs die de elektrische toer op gaan. Met Model Y heeft het merk van Elon Musk nu ook een auto die kan wedijveren met de elektrische cross-overs die momenteel bij heel wat merken verschijnen. Met een autonomie van 507 km komt hij in elk geval in het vaarwater van de Mustang Mach-E terecht en ook qua verbruik zit hij heel dicht in de buurt van zijn eveneens Amerikaanse opponent. De traditie die het merk Mustang in zich draagt, blijft uiteraard wat achterwege bij de Tesla, dat dan weer terugslaat als het aankomt op binnenruimte en vooral kofferruimte.

Technische fiche Ford Mustang E-Tech RWD Extended

Motor: Elektromotor met 95 kWh batterij

Max. vermogen: 294 kW/ 400 pk

Max. koppel: 430 Nm

Aandrijving: achterwielaandrijving, enkelvoudige reductiebak

Gem. verbruik gemengde cyclus: 20,0 kWh/100 km

Gem. verbruik heuvelachtige binnenwegen: 23,10 kWh/100 km

Gem. verbruik autosnelweg 120 km/u: 24,0 kWh/100 km

Gem. verbruik autosnelweg 110 km/u (cruise control): 18,0 kWh/100 km

Vermogen standaard geïntegreerde lader: 11 kW

Maximaal laadvermogen gelijkstroom: 150 kW

Laadtijd gewoon stopcontact (2,3 kW): 39 uur

Laadtijd wallbox (11 kW): 6 uur

Laadtijd DC-snellader (150 kW): 80% in 36 minuten

Prijs wallbox: 765 euro

Inhoud kofferruimte: 81 (frunk) + 402 liter

Fabrieksgarantie: 2 jaar (8 jaar of 160.000 km op batterij en motor)

Acceleratie 0-100 km/u: 3,7 sec.

Topsnelheid: 180 km/u

CO2-uitstoot: 0 g/km

Fiscale aftrekbaarheid: 100 %

Voordeel van alle aard testvoertuig 1.925,16 euro per jaar

160,43 euro per maand

BIV (Vlaanderen): 0 euro

Verkeersbelasting (Vlaanderen) : 0 euro

Catalogusprijs BTW excl. Ford Mustang E-Tech RWD Extended: 46.405 euro

Fleet-Flits digest

De Fleet Flits Score is het resultaat van een 2.000-puntentest, waarin zowel objectieve als subjectieve factoren een rol spelen. De geteste waarden worden onderverdeeld in vijf voor een firmawagen belangrijke categorieën: rijgedrag, veiligheid, comfort, functionaliteit en TCO, waarvan de score telkens naar een cijfer op 10 wordt herleidt. Uit deze vijf resultaten wordt ook de totaalscore berekend en herrekend naar eveneens een cijfer op 10.

Onze test gebeurt doorgaans op een vast testparcours, dat echter af en toe te lijden heeft onder de groeipijnen van het autorijden van morgen. Waar tankstations voor benzine en diesel staan, staat immers niet noodzakelijk ook een laadpaal voor elektrische voertuigen. En wanneer men vanuit praktisch oogpunt dan ook nog eens op zoek moet naar een snellaadpunt, wordt pas echt duidelijk dat men vandaag nog op zoek moet naar de spreekwoordelijke speld in de al even spreekwoordelijke hooiberg. De komst van supersnelle laadpalen zoals die van Ionity biedt voor premiummodellen overigens nieuwe mogelijkheden om wat het testparcours nauwer aan te leunen bij het gebruikelijke traject dat we voor benzine-, diesel- en hybridemodellen gebruiken, waardoor dit testtraject 436 km lang is. Met dit soort auto’s laden we ook niet langer twee keer op dezelfde plek op, maar bij twee stations die quasi ideaal geplaatst zijn voor de Fleet Flits test. Daardoor laden we voortaan na autosnelweggedeelte tegen 120 km/u, na 113 km, in Bierset en volgen we ons gebruikelijke parcours met uitzondering van één korte afsnijding. Tot slot rijden we ook niet meer tot in Eupen, maar sturen we onze testwagen richting Herve voor een tweede broodnodige elektriciteitsinjectie na het Ardennengedeelte van 213 km, waarna het 110 km lange autosnelweggedeelte tegen 110 km volgt.

Rijgedrag: 8,59/10

Veiligheid: 8,22/10

Comfort: 7,95/10

Functionaliteit: 7,42/10

TCO: 7,89/10

Fleet Flits Score: 8,02/10

Afgewogen

+ Geslaagd design

+ Stevige prestaties

+ Bij de betere qua autonomie

- Materiaalkeuze interieur

- Springerig karakter achteras

- Remgedrag regeneratieve rem