De Nissan NT400 (waarbij NT staat voor Nissan Trucks) is sinds enige tijd de zwaarste Nissan bedrijfswagen die men in België kan kopen. De zwaardere NT500 (de opvolger van de Atleon) werd immers uit de Belgische catalogi geschrapt. Het netwerk van Nissan is, dixit de constructeur, te weinig op vrachtwagens gericht.

Bovendien wordt de NT500 aangeboden in een segment dat een echte nichemarkt is met een te gering potentieel en te weinig verkochte aantallen. Vandaar dat Nissan zich bewust terugplooit op de bestelwagens, waarvan de NT400 Cabstar voortaan de zwaarste jongen uit het gamma is.

Achtergrond

De in het Spaanse Avila gebouwde NT400 Cabstar heeft al een lange geschiedenis achter de rug. De eerste Cabstar verscheen in 1968 aan het Japanse bedrijfswagenfirmament. Met de komst van de Atlas in 1982 debuteerde de naam Cabstar ook op Europese bodem, want de Atlas werd in het Verenigd Koninkrijk als Cabstar aan de man gebracht. En kende daar heel wat succes, dat vooral gebaseerd was op de betrouwbaarheid van dit voertuig. In 1990 kwam de Cabstar E op de markt, die eigenlijk qua architectuur als de rechtstreekse voorganger van de huidige NT400 Cabstar mag beschouwd worden.

De nieuwe Nissan NT400 kreeg, zoals gezegd, een bescheiden opknapbeurt. Zo kreeg hij een vernieuwde grille en nieuwe koplampen, die zijn snoet wat eigentijdser maken. Bovendien sluit zijn uitzicht daardoor ook nauwer aan bij de rest van de middelzware bestelwagens uit het gamma.

Nissan biedt zijn NT400 af-fabriek aan in verschillende kipper- en bakwagenuitvoeringen. Dat scheelt heel wat loopwerk voor potentiële klanten, die niet nog eens afzonderlijk op zoek moeten naar een opbouwer. Daarnaast kunt u uiteraard ook een chassis-cabine uitvoering kopen. Die zijn volgens de fabrikant nog beter voorbereid om een opbouw te ontvangen.

De Nissan NT400 die wij als testvoertuig meekregen, had een vaste opbouw en een hydraulische laadklep. Met zijn lange opbouwlengte is de NT400 combineerbaar met een relatief grote opbouw.

Nissan heeft zijn NT400 Cabstar in de uitvoering met een kastopbouw toegerust met een spoiler. Een extraatje dat niet alleen esthetische doelen dient, want de spoiler voorkomt eveneens dat de opbouw als grote windvanger dient en daarbij dus voor een fors meerverbruik zorgt. Bovendien voorkomt de spoiler eveneens dat de opbouw een remmend effect krijgt, zeker wanneer men bij hogere snelheden het gaspedaal lost.

Rijgedrag

Ons testmodel was toegerust met een 2,5-liter grote dCi common-rail dieselmotor, die 136 pk produceert. Nissan geeft zijn NT400 in deze uitvoering ook een maximaal koppel van 270 Nm mee, dat voor de nodige souplesse garant staat. Naast deze krachtbron kan de NT400 Cabstar ook toegerust worden met een identiek motorblok, dat het echter met slechts 121 pk moet stellen. De zwaarste motor uit het lot heeft 145 pk in huis en is eveneens gebaseerd op hetzelfde motorblok. Deze vervangt het vroegere drieliter blok van 150 pk.

De nieuwkomer geeft weliswaar vijf pk toe maar is tegelijk wel 45 kg lichter, zodat hij in vaardigheid zeker niet moet onderdoen voor zijn voorganger en zich, naar verluidt, ook nog eens 22% zuiniger toont. Deze krachtpatser past onzes inziens echter beter bij de uitvoering met een MTM van 4,5 ton. De 136 pk variant van de 2,5-liter motor heeft immers meer dan voldoende kracht in huis om een bestelwagen voor rijbewijs B voort te stuwen.

Tijdens het rijden valt ook meteen op dat de motor weinig toeren nodig heeft om zijn werk toch naar behoren te doen. Tijdig schakelen is dus de boodschap. Een schakelindicator geeft je trouwens te kennen dat het daarvoor tijd is, wanneer je zelf niet tijdig schakelinitiatief vertoont. Zo zorgt Nissan ervoor dat zelfs minder ervaren bestelwagenrijders bij de les blijven en tegen dat ze aan 65 km/u zitten al in de hoogste versnelling staan.

In tegendeel met het verleden, staat een chassis-cabine bestelwagen van het cab-over type niet langer synoniem voor een schakelgevoel dat je aan een echte truck doet denken. De versnellingsstraten liggen perfect gescheiden en de bak laat toe om vlot van de ene naar de andere versnelling door te schakelen. Ook wanneer je in bepaalde gevallen verkiest om een bepaalde versnelling over te slaan.

Met zijn cabine, die op de voorwielen gemonteerd staat, pakt de Nissan NT400 uit met een bijzonder compacte draaicirkel, waar veel conventionele bestelwagens zich de tanden op stuk zullen bijten. En dat geldt zelfs voor de versie met een lange opbouw. De cabine op de voorwielen zorgt er meteen ook voor dat de motor enkel toegankelijk is door de cabine te kantelen. Het systeem om dat te doen, werkt echter ergonomisch en eenvoudig en heeft als voordeel dat de motor bij gekantelde cabine erg goed toegankelijk is.

De breed naar buiten zwaaiende deuren van de cabine staan borg voor een gemakkelijke en brede instap. Uiteraard moet men in deze op de voorwielen gemonteerde cabine als het ware naar boven klimmen om op de chauffeurszetel uit te komen. Een kleine opstaptrede en een op de A-stijl gemonteerd handvat zorgen er echter voor dat dit geen enkel probleem vormt.

De zit is voor dit cabineconcept ruim te noemen, al voelt men in de breedte de nadrukkelijk aanwezige motortunnel wel. Nissan heeft voldoende aflegvakken voorzien in de cabine met onder andere ook twee drankenhouders aan de beide uiteinden van het dashboard. Voor een heuse 1-liter fles is er dan weer ruimte in het centrale aflegvak onderaan het dashboard.

Veiligheid

Nissan biedt een ruime veiligheidsuitrusting standaard aan met daarbij EHS (Easy Hill Start), ESP, ABS, EBD, tractiecontrole, noodremhulp en een verstevigde achtervering. Verder is lane departure warning op bepaalde versies eveneens standaard.

De Nissan NT400 Cabstar wordt aangeboden met schijfremmen vooraan. De voorste remschijven zijn bovendien geventileerd, wat tot een betrouwbaarder remgevoel moet leiden. Men voelt trouwens dat de remmen in alle omstandigheden voldoende reserve in huis hebben.

De buitenspiegels, die overigens elektrisch verstelbaar zijn, zijn goed geplaatst, maar hebben naar onze smaak iets te bescheiden afmetingen. Daarvoor valt het gezichtsveld ietwat tegen. Het gaat trouwens om vlakke spiegels. Van een aparte paraboolvormige spiegel of een parabolisch gedeelte in de spiegel zelf is jammer genoeg geen sprake.

Comfort

Een cab-over concept bestelwagen met een cabine op de voorwielen heeft twee grote voordelen: de chauffeur zit met zijn neus op de voorkant van de truck en heeft door de grote voorruit een uitstekend zicht op de weg voor hem. Bovendien vergroten de slank uitgevoerde A-stijlen het ruimtelijk overzicht alleen maar. Daarnaast zorgt de vooruitgeschoven positie van de cabine voor extra plaats erachter, waardoor de laadruimte aan lengte wint.

Het grootste nadeel is echter dat men pal op de voorwielen zit en men oneffenheden in de weg veel nadrukkelijk voelt dan bij een bestelwagen waar de chauffeur achter de voorwielen zit. En daar kan zelfs de overigens goed werkende demping van de NT400 Cabstar nu eenmaal weinig aan veranderen. De geveerde chauffeursstoel brengt op dit vlak dan weer wel enig soelaas.

Functionaliteit

Een chassis-cabine heeft andere functionaliteitsprincipes dan een traditionele bestelwagen. De opbouw staat doorgaans hoger op zijn wielen dan een gesloten bestelwagen en is daardoor niet zo makkelijk toegankelijk van op de begane grond. Een laadklep zoals die van Dhollandia op ons testvoertuig is daarvoor de ideale oplossing.

Bovendien had Nissan een achterdeur aan passagierszijde voorzien, die achteraan de opbouw was ingebouwd. Zo een deur is ideaal om bijvoorbeeld pakketjes uit de bestelwagen te nemen van op stoepniveau. Op voorwaarde uiteraard dat het pakket zich vlakbij de deur bevindt. Aan de binnenkant was de laadruimte voorzien van grenen latten, zodat men de lading op eenvoudige en toch betrouwbare wijze kan vastmaken.

De NT400 leunt door zijn concept ook dichter aan bij een vrachtwagen dan bij een bestelwagen. Een bestelwagen heeft immers doorgaans een zelfdragend koetswerk, terwijl een vrachtwagen een eigen chassis heeft. Dat vertaalt zich onmiddellijk naar een grotere stevigheid en robuustheid. Iets wat niet onbelangrijk is voor een voertuig waaraan een aparte opbouw moet worden toegevoegd, waardoor het laadvermogen sowieso al ingeperkt wordt door het grotere eigengewicht.

Het is op zo een moment altijd fijn om weten dan men, wanneer het voertuig toch gebeurlijk overladen wordt, technisch wat reserve heeft. Waarbij we uiteraard geen lans willen breken voor overladen rijden, want vanuit veiligheidsstandpunt is dat absoluut af te raden. Een ladderchassis leent zich trouwens ook veel beter voor het monteren van een opbouw. En het stevige ladderchassis zorgt er eveneens voor dat men ook probleemloos een hydraulische laadklep kan monteren.

Nissan biedt zijn NT400 aan met een enkele (zoals bij ons testvoertuig) of dubbele cabine. De achteras kan met enkele banden of met dubbele montage uitgevoerd zijn. Ook inzake wielbasissen is er een ruime keuze in het gamma van Nissan. U kunt kiezen uit een versie met 2,5, 2,9 of 3,4 meter.

Nu we het toch over functionaliteit hebben, moeten we het ook eens hebben over functionaliteit van een andere orde: de inzetbaarheid van het voertuig. Die tracht Nissan enerzijds te verhogen door langere onderhoudsintervallen, maar ook door een dealer-netwerk dat beter inspeelt op de noden van de professionele gebruiker. Nissan pakt de zaken trouwens grootschalig aan, want het begon onlangs aan de reorganisatie van het dealer-net. Concreet betekent dit dat er geleidelijk aan drie soorten concessies zullen overblijven. De eerste categorie zijn de erkende LCV-concessies.

Uiteindelijk zullen alle Belgische dealers gecertificeerd worden. Dit betekent in de praktijk dat ze van elk bedrijfsvoertuig er één in stock zullen hebben, zodat een klant altijd bij zijn dealer terecht kan voor een vervangingsvoertuig. De tweede categorie zijn de Business Centers. Zij zullen gekenmerkt worden door een grotere voorraad aan voertuigen. Bovendien zullen ze van elk model een demovoertuig in het wagenpark hebben. Een specifieke LCV-verkoper moet er ten slotte op toezien dat een klant een professionele gesprekspartner tegenover zich krijgt.

De laatste categorie zijn de "Exclusive LCV"-dealers. Die hebben een aparte showroom en werkplaats voor bedrijfsvoertuigen.

TCO

De nieuwe zuinigere motoren en de onderhoudsintervallen die zijn opgetrokken tot 40.000 km zorgen ervoor dat de Nissan NT400 Cabstar op TCO-vlak aanzienlijk aan kwaliteiten heeft gewonnen. Toch ligt het verbruik hoger dan bij een traditionele bestelwagen. Vooral op de autosnelweg tikt de brandstofmeter aardig door. Dat is uiteraard te wijten aan de grotere opbouw, die meer frontale windweerstand heeft dan een gewone bestelwagen.

Wanneer we het verbruik op de autosnelweg vergelijken met de Ford Transit 2.2 TDCi, die we eerder al testten, valt op dat het verbruik op binnenwegen elkaar niet zoveel ontloopt (13,97 l/100 km voor de NT400 tegen 12,46 voor de Transit), terwijl de Nissan op de autosnelweg bijna twee keer zoveel diesel nodig heeft dan de Ford (13,20 tegen 7,01 l/100 km). Dit grote verschil benadrukt nogmaals het belang van de aangehouden snelheid op snelwegen. Zeker bij een bestelwagen met opbouw.

Wij werkten onze test af tegen 100 km/u. Een snelheid die in lijn ligt met de snelheid waarmee je de meeste van dit soort bestelwagens met opbouw op snelwegen tegenkomt. Wie echter opteert voor slechts 90 km/u (een snelheid die past bij de begrensde snelheid van echte trucks), zal een opvallende daling van het gemiddeld verbruik opmerken.

Fleet Flits-conclusie

De Nissan Cabstar had zich doorheen zijn generaties al ontpopt tot een degelijke no-nonsense bestelwagen met vrachtwagenkwaliteiten. Een kwaliteits-statement dat de nieuwe NT400 eigenlijk voluit onderschrijft. Rijden met de NT400 is prettig (op voorwaarde dat de chauffeur wat ervaring heeft met een opbouw die breder is dan de cabine). Daar zorgen het uitstekende zicht achter het stuur en de goed presterende motor voor.

Nissan heeft ook voldoende aflegvakken voorzien, die het leven aan boord aangenamer maken. Het enige echte minpunt zijn de wat bekrompen spiegels, die het zicht naar achteren verminderen, zonder dat dit echt dramatisch wordt.