Europa wil met de SUP Directive de milieu-impact van bepaalde kunststofmaterialen beperken en vooral het plastic afval in de oceanen aanpakken. De nieuwe Europese wetgeving heeft echter vooral symbolische waarde aangezien Europa slechts verantwoordelijk is voor 2% van het kunststofaval in zee. Bovendien bestaat het risico dat perfect recycleerbare kunststoffen voortaan worden verbannen, net als producten gemaakt uit gerecycleerde kunststoffen. Dit druist in tegen de principes van de circulaire economie die het hergebruik en de recyclage van materialen stimuleert.

Essenscia PolyMatters is van mening dat het verbieden van bepaalde materialen niet automatisch tot minder zwerfvuil zal leiden. Volgens de federatie is er vooral een mentaliteitswijziging nodig. Bovendien is de wetgeving inefficiënt doordat alternatieve materialen mogelijk minder duurzaam zijn en lidstaten of regio’s afwijkende maatregelen kunnen invoeren. Dit alles bemoeilijkt de realisatie van een circulaire economie.

Lidstaten hebben nu twee jaar de tijd om de Europese richtlijn om te zetten. Essenscia PolyMatters dringt er op aan om dit in België op een geharmoniseerde manier aan te pakken zodat er geen interne handelsbelemmeringen tussen de verschillende regio’s ontstaan. De richtlijn bevat zowel bevoegdheden op het federale (het verbieden van producten of materialen), interregionale (preventiemaatregelen), en regionale (afvalbeheer) niveau. De federatie vraagt ook expliciet om in België geen nuttige en waardevolle verpakkingsmaterialen te gaan verbieden.

Kunststofverpakkingen hebben namelijk veel voordelen. Ze zorgen er voor dat voedsel langer houdbaar blijft. Bovendien kan dit de bestaande recyclage-initiatieven minder rendabel maken. Daarnaast zijn kunststoffen materialen die in allerlei toepassingen helpen om de CO2-uitstoot te beperken en brandstoffen, energie en water te besparen.